 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1983/1068
K: 1983/2188
T: 26.04.1983
DAVA : İşkazasında ölen sigortalı işçinin hak sahiplerine yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ; ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen 403.685.49 liranın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmesi ve davalılardan (R.) ve (İ.) Madencilik Şirketi avukatınca da mürafaa talebedilmesi üzerine işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
KARAR : 1 - Trafik iş kazasının, davalı madencilik şirketinin kiraladığı traktörün diğer davalının idaresinde iken meydana geldiği ve Kurum'un ölen sigortalının hak sahiplerine bağladığı peşin değerli gelir ile yaralanan diğer sigortalılara yaptığı tedavi giderlerini istediği, Kurum'un rücu hakkının SSK'nun 26 ncı maddesine dayandığı açıktır. İşgüvenliği mevzuatına uymaması nedeniyle kusurlu görülen davalı şirketin sorumluluğu 26 ncı maddenin 1. fıkrasına, kazadan dolayı ceza mahkemesinde mahkum edilen traktör sürücüsü olan diğer davalının sorumluluğu ise, 26 ncı maddenin 2 nci fıkrasına uymaktadır. anılan maddenin 1. ve ikinci fıkrası uyarınca sorumlu bulunanların bu sorumluluklarının zincirleme (müteselsil) olup olmadığı konusunda SSK açısından bir düzenleme ve yasama boşluğunun bulunduğu söz götürmez. Bu boşluğun, Borçlar kanunun eksik teselsül halini düzenliyen 51 nci maddesinin uygulanması suretiyle doldurulması gerektiği Dairemizin yerleşmiş görüşlerindendir. Esasen, anılan 26 ncı madde hükümlerine göre açılan rücu davalarında, Borçlar Kanunun hükümlerinin de uygulanacağı ikinci fıkranın son cümlesinde açıkca belirtilmiştir. Bu nedenlerle, davalılardan madencilik şirketinin avukatlık parası dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Reddedilen miktar üzerinden davalılar yararına avukatlık parasının hükmedilmemesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir. ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Mahkemeleri kanunun 438 nci maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasına, "reddedilen miktar üzerinden Avukatlık ücret tarifesi gereğince hesap edilen 12458 lira avukatlık parasının davacıdan alınıp davalılara verilmesine" sözçüklerinin eklenmesine ve hüküm bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA,davalılardan Rasih ve ....... Madencilik Şirketi avukatlık parasının davacıya ve aşağıda yazılı temyiz harcının davalılara yükletilmesine, 26.4.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.