 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1982/875
K: 1984/283
T: 21.03.1984
DAVA : Taraflar arasındaki "alacak" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İstanbul 2. İş Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 2.3.1982 gün ve 1981/1152-166 sayılı kararın incelenmesi davalı tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 6.5.1982 gün ve 1982/3037 - 4569 sayılı ilamiyle (...274 sayılı Sendikalar Kanununun 20/1. maddesi hükmünce, işçi teşekküllerinin yönetim kurullarında veya başkanlığında görev alarak kendi talepleri ile işyerlerinden ayrılan işçiler, teşeküllerinden görevlerinin seçime girmemek, seçilmemek veya çekilmek suretiyle son bulması üzerine işe alınmalarını istedikleri takdirde, işveren talep tarihinden itibaren itibaren en geç bir ay içinde o andaki şartlarla eski işlerine veyahut eski işlerine uygun bir diğer işe, diğer isteklilere tercih ederek almaya mecburdur. Bu takdirde, ücret ve işten çıkarılmada işçinin eski kıdem hakları saklıdır.
Bu hükümle işveren açısından bazı mükellefiyetler getirildiği tartışma konusu yapılamayacak kadar açıktır. Ancak maddede dava konusuna dayanak teşkil edecek nitelikte ve aynı madde bünyesinde 5 sayılı bentte olduğu gibi bir müeyyide öngörülmemiştir. Başka bir anlatımla, yasakoyucu cezai müeyyide öngörmüş, fakat başka bir müeyyide öngörmemiştir. (Prof.Dr.T.Esener - iş Hukuku, Ankara 1975, sh. 324). Bu nedenlerle yazılı şekilde ücrete hükmedilmesi isabetsiz olduğundan karar bozulmalıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davalı vekili
KARAR : Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
274 sayılı Sendikalar Kanunu işçi teşekkülü idareciliğini güvence altına almak amacıyla 20. maddesinin 1 sayılı bendiyle şu düzenlemeyi getirmiştir: "İşçi teşekküllerinin yönetim kurullarında veya başkanlığında görev alarak kendi talepleriyle işyerlerinden ayrılan işçiler, teşekkülerindeki görevlerinin seçime girmemek, seçilmemek veya çekilmek suretiyle son bulması üzerine, işe alınmalarını istedikleri takdirde, işveren talep tarihinden itibaren engeç bir ay içinde o andaki şartlarla eski işlerine veyahut eski işlerine uygun bir diğer işe isteklilere tercih ederek almaya mecburdur". İşveren bu suretle yasal yükümlülük altına sokulmuştur. İşverenin bu yükümlülüklerine aykırı davranması kural olarak işçiye tazminat davası hakkını verir. Mahkemenin direnme kararı bu gerekçelerle doğrudur. Ancak Özel Daire, yasanın bir müeyyide getirmediği gerekçesiyle tazminat davasının koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği, gerçekleşmişse miktarı yönünden bir inceleme yapmadan kararı bozduğundan, bu yönlerden inceleme yapılmak üzere dosyanın 9. Hukuk Dairesine gönderilmesi gerekir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, direnme uygun olduğundan, işin esasının incelenmesi için dosyanın 9. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 21.3.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.