Taraflar arasındaki "tapulama tesbiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (Silifke Tapulama Mahkemesi)'nce davanın kabulüne dair verilen 30.1.1980 gün ve 1979/100 - 1980/4 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 7. Hukuk Dairesi'nin 18.9.1981 gün ve 1980/12598 - 1981/9427 sayılı ilamıyla: (... Mahkemece 207 m2.lik taşınmaz bölümünün Devletin hüküm ve tasarrufu altındaki deniz .kumluğu olduğu saptanmıştır. Bu tür taşınmazlar niteliği itibariyle. tescil öngörülen yerlerden bulunmamaktadır. Mahkemece bu yön gözönünde bulundurularak taşınmazın Tapulama Kanununun 2. maddesi hükmü uyarınca tapulama dışı bırakılmasına karar verilmesi gerekirken Hazine adına tesciline karar verilmesi isabetsiz temyiz itirazları bu nedenle yerindedir.

Kişi adına tescile karar verilen 133 m.2 yüzölçümündeki taşınmaz üzerinde uzman bilirkişi bu taşınmazın yapısını incelemiştir. Oysa incelenerek yön taşınmazın normal koşullar altındaki meteorolojik olaylara göre denizin etkisinde kalan yerlerden olup olmadığı ya da bu gibi yerlerdeyken insan eliyle toprak örtüsü değiştirilip kültür arazisi haline getirilip getirilmediğinin belli edilmesidir. Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporu bu yönleri içermektedir. 0 halde mahkemece yerinde 133 m.2lik taşınmaz üzerinde uzman bilirkişi aracılığı ile yukarıda açıklandığı biçimde inceleme ve araştırma yapılmalı uzman bilirkişiden gerekçeli mütalaa alınmalı, denizin etkisinde kalan yerlerden olup olmadığı kesin bir şekilde belli edilmeli ve ondan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre bir karar verilmelidir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz eden: davalı vekili.

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

Olayda davacı Hazine davalının taşınmaza elatmasının önlenmesini, inşaatın kah ve taşınmazın tesbit dışı bırakılmasını istemiş; davalı ise kazandırıcı zamanaşımı yoluyla zilyetliğe dayanarak davanın reddini savunmuş, mahkeme davayı kabul etmiş, Özel Daire 6785 sayılı Yasaya 1605 sayılı Yasa ile eklenen ek 7. maddeye dayanarak kararı bozmuş, mahkeme direnmiştir.

Mahkemece olayda kazandırıcı zamanaşımının işlemeyeceği gerekçesiyle direnilmiştir.

6785 sayılı İmar Kanununa 11.7.1972 tarih ve 1605 sayılı Kanunla eklenen ek 7. maddesi şu düzenlemeyi getirmiştir: "Deniz, göl ve nehir kenarlarında 10 metreden az olmamak üzere İmar Ve İskan Bakanlığı'nca tesbit gidilecek mesafe dahilinde hususi şahıslarca umumun istifadelerine ayrılmayan bina inşa edilemez, mevcutlara ilave yapılamaz. Deniz, göl ve nehir kenarlarında, bölgenin şartlarına ve mahallin özelliğine göre, İmar ve İskan Bakanlığı'nca teklif ve Bakanlar Kurulu Kararıyla tesbit ve ilan olunan sahalara ait imar planlan öncelikle hazırlanır. Bu saha şeridi içerisinde kalan bilumum arazi ve arsaların kullanılması, ifraz ve tevhidi, bunlar üzerinde her türlü yapı yapılması, mevcutların genişletilmesi, bunlara kat ilavesi ve binaların kullanma şekillerine dair esaslar İmar ve İskan Bakanlığı'nca hazırlanacak talimatnamede belirtilir... Bu şerit içerisinde kalan yerlerde, yukarıda sözü edilen imar planı esaslarına ve talimatname hükümlerine aykırı tatbikat yapılamaz. Bu şerit içinde bulunan ammeye ait binalı ve binasız arazi ve arsaların özel mülkiyete intikal ettirilemeyeceği gibi bu yerlerle denizden doldurma ve bataklık kurutma suretiyle özel mülkiyet adına arazi ve arsa da kazanılamaz. "Bu madde hükümlerinden açık bir biçimde anlaşılmaktadır ki, Yasa 10 metrelik kısımda özel .mülkiyeti engellememiş, sadece tasarruf yetkisini kısıtlamıştır. Ayrıca 3086 sayılı ve 27.11.1984 tarihli Kıyı Kanununda bu konuda düzenlemede bulunmuştur. Mahkemece 1605, sayılı Kanunla getirilen ek 7. maddenin anlamı gözönünde tutulmadan direnilmesi isabetsizdir. Ayrıca 3086 sayılı Kanun da dikkate alınmalıdır. Bu nedenlerle direnme kararı bozulmalıdır.

Sonuç: davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında ve yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı HUMK'nun 429. maddesi gereğince (BOZULMASINA), 12.12.1984 gününde üçte ikiyi geçen oyçokluğu ile karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972