DAVA :Taraflar arasındaki "kat irtifakının devri" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda (İzmir 5. asliye Hukuk Mahkemesi)nce davanın reddine dair verilen 18.5.1981 gün ve 957-586 sayılı kararın incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmesi üzerine Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 12.10.1981 gün ve 7128-9588 sayılı ilamıya; (... 634 sayılı yasanın 17. maddesinin 2. fıkrasında "kat irtifakı sahipleri yapının tamamlanması için aralarından birini veya birkaçını yönetici olarak tayin edebilirler" hükmü konulmuştur. Görülüyor ki bir veya birkaç yönetici atanaması zorunlu ve yerine getirlimesi gerekli bir koşul değildir. Ancak kat malikleri isterlerse yapının tamamlanması görevini seçecekleri yöneticiye verebilecekleri gibi olayımızda olduğu gbi isterlerse bir veya bir kaçı birleşerek yüklenici bir firmaya binanın yapımı ve projeye göre eksikliğinin tamanmlanması bırakabilirler her bir kat irtifakı sahibe projedeki eksikliğin tamamlanmasının ödevini yerine getirmekle yükümlüdür. Anlaşmaya katılmayan irtifak sahibi projedeki eksikliğin tamamlanmasını ödevini yerine getirmekle yükümldüdür. Anlaşmaya katılmayan irtifak sahibi kendisine düşen yükümü tek başına yerine getirmekle ödevlidir.

Böyle olunca davanın yönetici atanmamış olmasından ötürü reddedilmesi doğru değildir. Öyle ise bu görüşler çerçevesinde olayda 634 sayılı yasanın 26. maddesindeki kat irtifakı mülkiyetini devir zorunluğuna ilişkin koşulların ve bu maddede gösterilen ögelerin oluşup oluşmadığı araştırılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiğinin düşünülmesi yerinde değildir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle; yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz eden : Davacılar vekili.

Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü :

KARAR : Mahkemece ilk kararında (Kat mülkiyeti kanunun 17. maddesi hükmü uygulanmadan 26. maddesi hükmünün uygulanması için dava açılamaycağı...) nedeniyle dava şartı yönünde red kararı vermiş; Özel Daire (Anılan hükmün dava şartı yanında ayrıca işin esası yönünden de red doğrultusunda hüküm tesis edilmiştir. Kat irtifakı sahibinin hakları kat mülkiyeti kanunun 17. maddesinde düzenlenmiş 2. fıkra ile hak sahiplerinin yapının tamamlanması amacıyla bir veya birkaç kişiye yönetici olark tayin edebilecekleri öngörülmüştür. 26. maddede ise irtifak sahiplerinin boçları düzenlenmiştir. Mahkeme yukarıda açıklandığı üzere 26. maddeye göre dava açılabilmesi için 17. madde uyarınca yönetici atanmasını dava şartı olarka kabul etmişse de bu yine bir dava şartı değildir. Direnme kararı bu bakımdan isabetsizdir. Ancak mahkeme direnmeyi müteakip işin esasına girerek inceleme yapmış; Özel Daire ise esas açısından verilen son kararı incelemediğinden işin esasını incelenmesi için dosya Özel Daireye gönderilmelidir.

SONUÇ : Davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının dava şartına ilişkin kısmı isabetsiz bulunduğundan işin esasına ilişkin kısmının incelenmesi içinde dosyanın özel daireye gönderilmesine 7.11.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972