 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1982/548
K: 1984/523
T: 09.05.1984
DAVA : Taraflar arasındaki "itirazın kaldırılması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Erzurum Tetkik Merciince davanın kabulüne dair verilen 14.3.1980 gün ve 27-16 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 12. Hukuk Dairesinin 30.4.1980 gün ve 2557-3895 sayılı ilamı: (... Taraflar arasında düzenlenen kira kontratosuna göre sözleşmenin boşlangıç tarihi 15.10.1976, kira müddeti de üç yıl olduğundan sözleşmenin bitim tarihi 15.10.19794 tür ve sözleşme 29.9.1976 tarihinde düzenlenmiştir. Dayanak taahhütnamesinin düzenlenme tarihi 4.10.1976 tarihi taahhüt edilen tarihte aktin bitim tarihi olan 15.10.1979'dur. Borçlu itirazında taahhütnamenin kiralanan yerin tesliminden evvel düzenlendiğini, bu nedenle taahhüdün geçersiz olduğunu iddia etmiştir. Kira kontratosuna göre kiranın başlangıcı 15.10.1976 olup, taahhütnamenin düzenlenme tarihi de 4.10.1976 olduğundan, kiralanan yerin kira kontratosunun düzenlendiği tarih olan 29.9.1976 tarihinde mi, yoksa kiranın başlangıç tarihi olarak gösterilen 15.10.1979 tarihinde mi teslim edildiği, dolayısıyla taahhüdün teslim tarihinden evvel mi, sonra mı düzenlendiği hususunun halli mahkeme icrasını gerektirdiğinden alacaklının talebinin reddine karar verilmesi gerekli iken, yazılı nedenlerle borçlunun itirazının reddine karar verilmesi isabetsizdir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Yerel mahkeme kararının Özel Dairece bozulmasında sonra yapılan 5.2.1982 günlü oturumda, bozma ilamı okunmuş ve taraflar, bu bozma kararına uyulmasını istemişlerdi.
Ortada, kamu düzenini ilgilendiren bir husus bulunmadığına göre; merci tarafların isteğini gözeterek, bozma kararına uymak zorundadır (HGK. 8.6.1979 gün, E. 349, K. 817); bu nedenle direnme kararı veremez. O halde usule aykırı olan direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının yukarıda açıklanan nedenden dolayı BOZULMASINA, bozma nedenine göre esasının incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, 9.5.1984 gününde oybirliğiyle karar verildi.