 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1982/1047
K: 1984/1100
T: 26.12.1984
DAVA : Taraflar arasındaki "tahliye" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, (Karadeniz-Ereğlisi Sulh Hukuk Mahkemesi)'nce davanın kabulüne dair verilen 20.1.1981 gün ve 117-8 sayılı karanın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesi'nin 29.4.1981 gün ve 2298-7259 sayılı ilamıyla; "...Davacılar Feridun'un askerden yeni geldiğini, başka bir yerde çalışmadığı ve kiralanana iş yeri olarak ihtiyacı bulunduğunu ileri sürerek kiralananın boşaltılmasını istemişlerdir. Yargılamada kiralananın kahvehane ve otel olarak kullanılacağı bildirilmiştir. Dinlenen dava şahitleri Feridun'un lise mezunu bulunduğunu ve işi olmadığını kiralananı çalıştırmak istediğini söylemişlerdir. Davalı şahidi Selman, davacı İsmail'in oğlunun davalı ile münakaşa edip kirayı artır, artırmazsan tahliye davası açacağım dediğini ve diğer davalı şahidi Muharrem, davacı Feridun'un 20.000 lira civarında bir para için münakaşa ettiğini ve sonradan sorduğunda davalıyı çıkartacağım diye söylediğini ve kahvedeki konuşmalarda bunu tekrar ettiğini ve ihtiyaç sahibi Ferudun'un Demir Çelik Fabrikası'nda çalıştığını beyan etmiştir. Demir Çelik Fabrikası'ndan soruldukta ihtiyaç sahibi Feridun'un 1.8.1980 tarihinden itibaren muhasebe müdürlüğünde istihmal kayıtcısı olarak işe başladığı bildirilmiştir.
Dava 19.2.1980 tarihinde açılmıştır. İhtiyaç sahibi olduğu bildirilen Feridun, dava bitmeden 1.8.1980 tarihinde Demir Çelik Fabrikası'nda işe girmiştir. Fabrika müdürlüğünün yazısına göre bu işin geçici olmadığı anlaşılmaktadır. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sahibi olduğu bildirilen şahıs dava bitmeden yeni bir işe başlamış olmakla iddia eylediği ihtiyaç iddiasını kendiliğinden bertaraf etmiş ve ihtiyacının samimi olmadığını göstermiştir. Esasen davalı şahitlerinin beyanına göre de, ihtiyaç iddiasının samimi olmadığı kastın kira artırılmasına yönelik olduğu kabul edilmek gerekir. Deliller bir arada değerlendiği takdirde davanın reddi icap ederken yazılı şekilde kiralananın boşaltılmasına karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Temyiz eden : Davalı vekili,
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Dava gününde işsiz bulunan davacının sonradan ihtiyaçlarını karşılamak amacıyle yeni bir işe girmiş olması, ihtiyacın ortadan kalktığının kabulünü gerektirmez. Hukuk Genel Kurulu'ndaki görüşmelerde çoğunluk, dairenin bu yöndende yapılan bozma nedenine katılmamıştır. Ancak, olayda dosyadaki delillerin tümünün birlikte değerlendirilmesinden davacının kira parasının artırılması amacıyla hareket ettiği ve bu nedenle ihtiyaç iddiasının samimi olmadığı sonucuna varıldığından (bu gerekçe üzerinde yeterli çoğunluk birleştiğinden) direnme kararının bozulması gerekli görülmüştür.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda ve kısmen Özel Daire bozma kararında açıklanan nedenlerden dolayı HUMK. nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri verilmesine, ilk görüşmede çoğunluk sağlanamadığından 26.12.1984 günü yapılan ikinci görüşmede salt çoğunlukla karar verildi.