 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1982/572
K: 1983/95
T: 28.02.1983
DAVA : Görevli memura silahla direnmek, izinsiz silah taşımaktan sanık Mustafa Ceyhan'ın hükümlülüğüne dair Kıbrıscık Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 6.4.1981 gün ve 24- 23 sayılı hüküm, sanık vekilinin ve o yer C.Savcısının temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesince incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 5.5.1982 gün ve 15-20 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan, dosya C.Başsavcılığının hükmün bozulması istemini bildiren 17.11.1982 gün ve 4/5532 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulunca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Silahla şartlı tehdit, kavgada korkutmak amacıyla silah sıkmak ve 6136 sayılı Yasaya aykırı davranışta bulunmak suçundan sanık Mustafa Ceyhan'ın TCK.nun 258/2-4,50 647 sayılı Yasanın 13,6085 sayılı Yasanın 60/E maddeleri gereğince 10 ay hapis 3146 lira ağır para cezasıyla tecziyesine, ehliyetinin 10 ay süre ile geri alınmasına, müdahile verilmesi uygun görülen 1000 lira manevi tazminatın sanıktan alınmasına, fazla tazminat üzerinden nisbi harç alınmasına yer olmadığına ilişkin hükmü, Özel Darise: (1-6085 sayılı Kanununun 60/E maddesinin her suç için ayrı ayrı uygulaması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Talep ve dava edilen tazminat miktarına göre nisbi harç hükmolunması gerektiğinin düşünülmesi) isabetsizliğinden bozmuştur.
Yerel Mahkeme (1) no.lu bozma nedenine uymuş; (2) no.lu bozma nedenine ise: (katılan tarafın, sanıktan istemiş olduğu 10.000 lira manevi ödencenin, gerek tarafları sosyal ve ekonomik durumu, gerekse olayın oluş şekli ile suçun niteliği de gözönüne alınarak TCK.nun 38. maddesi uyarınca 1000 liralık kısmının kabülü ile katılana verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş olmasına gere, 2430 sayılı Yasayla değişik 492 sayılı Harçlar Yasası hükümleri karşısında "nisbi harca karar verilmesine yer olmadığı" yolundaki uygulama yasal bir uygulamadır) gerekçesiyle direnmiştir.
2430 sayılı Yasa ile değişik 492 sayılı Harçlar Kanununun 13. maddesi gereğince "değeri 2.500 lirayı geçmeyen dava ve takipler" harçtan muaf tutulmuşlarsa da; müdahilin talep va dava konusu yaptığı tazminat tutarının 10.000 liralık tazminat miktarı üzerinden nisbi harç alınması genektiğinin düşünülmemesi yasaya aykırı ise de, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma sebebi yapılamayacağından, hükmün bozmaya uyularak verilen bölümünün incelenmesi için dava dosyasının Özel Daireye gönderilmesine karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, tebliğnamedeki isteme uygun şekilde hükmün bozmaya uyularak karar verilen bölümünün incelenmesi için dava dosyanın 4.Ceza Dairesine gönderilmek üzere C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 28.2.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.