 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1982/444
K: 1982/505
T: 20.12.1982
DAVA : 171 sayılı Toplantı ve Gösteri Yürüyüşü Hürrriyeti Hakkındaki Kanunun 22. maddesinin son fıkrası; "13. maddede yazılı hallerden biri tahakkuk etmeden veya 14. madde hükmü yerine getirilmeden, selahiyet hududu tecavüz edilerek, toplantı veya yürüyüşlerin dağıtılması halinde, yukarıda yazılı fiilleri işleyenlere verilecek cezalar dörtte bire kadar indirilebileceği gibi, icabına göre ceza büsbütün de kaldırılabilir" hükmünü ihtiva etmektedir. Kanunun gerekçesinde bu indirimin hangi oranda olacağı hususunda bir açıklama yapılmamış, sadece vazifelerin kusurlu olduğu hallerde verilecek cezaların azaltılabileceği gibi tamamen de kaldırılabileceği ifade olunmuştur.
KARAR : Maddenin açık metnine göre; bu fıkrada belirlenen şartları tahakkuku halinde hakim, tayin edeceği cezayı dörtte bire kadar mesala; 1/4, 1/3, 1/2 ve en son 3/4 oranında indirilebileceği gibi, icabında büsbütün kaldırılmasına da takdiren karar verilebilir.
TCK.nun 258/son ve 272. maddesinde de benzer düzenlemenin olduğu, Yargıtay'ın kararlılık gösteren içtihatlarında da bu görüşün benimsendiği görülmektedir.
Bu itibarla mahalli mahkeme direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, sanıkların temyiz itarazlarının reddi ile direnme hükmünün tebliğnameye aykırı olarak onanmasına, depo paralarının gelir kaydına 20.12.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.