 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1982/250
K: 1982/363
T: 18.10.1982
DAVA : Ceza Genel Kurulunun 15.3.1982 gün ve 45/95 sayılı kararına karşı, Cumhuriyet Başsavcılığınca, 12.5.1982 gün ve 712 sayılı yazısı ile karar düzeltme isteminde bulunulması üzerine dosya incelendi.
KARAR : Adam öldürmek, silahla tehditi, yaralamak , saldırgan sarhoşluk ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçlarından sanık A.S.'in, TCK.'nun 448, 191/2, 59 ve 6136 sayılı Yasanın 13.maddeleri gereğince sonuç olarak 20 yıl ağır hapis, 25 ay hapis ve 2500 lira ağır para cezasiyle tecziyesine, saldırgan sorhoşluk suçundan, beraatine, yaralama suçundan açılan kamu davasının düşürülmesine ilişkin Kütahya Ağır Ceza Mahkemesince verilen 22.4.1981 gün ve 204/84 sayılı hükmü Özel Daire :
(A - Olay gecesi 21.00 - 22.00 sularında karısı (F).'den şüphelenen sanığın maktule F'yı bu nedenle tabancayla öldürdükten sonra çocuklarını yanına alıp kulube geldiği, C. Savcısı olan mağduru dışarı çıkarıp silahını çekerek çocuklarını köye akrabalarınıa bırakacağını, bu maksatla arabasıyla köye götürmesini istediği ve bu silahlı tehdidini devam ettirerek C. Savcısının arabasıyla köyüne götürmesini teni ettiği, bu şekilde arabadan silah tahdidiyle geceleyin faydalanmak suretiyle silahlı intifa gasbı suçunu işlemiş olduğnu... anlaşılmış olmasına göre sanığın, C. Savcısı olan mağdura karşı olan eylemin 191/2. maddesine değil TCK.nun 497/1. maddeye girdiğinin düşünülmemesi,
B - Sanığın C. Savcısının arabasını bir süre faydalanmak için gasbettikten sonra köye geldiğinde muhtar olan mağduru bulup orada aralarında çıkan tartışmada silahını tevcih edip "Seni bu kez öldürmeyeceğim " demek suretiyle korkuttuğu belli olmasına göre eylemin TCK.nun 191/2. maddeye değil, 191/son maddeye girdiğinin teemmül edilmemesi) isabetsizliğinden bozmuştur.
Bu karara karşı 25.12.1981 gün ve 86 sayı ile itiraz yoluna başvuran C. Başsavcılığınca, özetle : (1 - sanığın mağdur C. Savcısına karşı eyleminin TCK.nun 188/4. maddesine uyan bir fiil olarak kabul olunması ve Yüksek Daire Kararının itirazen kaldırılarak yerel mahkeme hükmünün bu maddenin uygulanması yolunda bozulması,
2 - Sanığın mağdur muhtara karşı eyleminin de TCK.nun 191/2. maddesine uyan fiil kabul olunarak Özel Daire kararının kaldırılmak suretiyle hükmün bu cihetinin de onanmasına karar verilmesinin ) talep olunması: üzerine dosyayı inceleyen Ceza Genel Kurulunun, 15.3.1982 gün ve 450/95 sayılı kararında: (Sanığın C. Savcısına karşı eyleminin TCK.nun 1881/4 ve müşteki köy muhtarına karşı eyleminin aynı Yasanın 191/2. maddesindeki unsurları taşıdığı) gerekçesiyle açıklandıktan sonra, sonuç kısmında aynen: (yukarıda açılanan nedenlerle itirazın kabulüne, Özel Daire bozma kararının kaldırılmasına, Yerel Mahkeme hükmünün istek gibi onanmasına, 15.3.1982 gününde üçte ikiyi geçen çoğunlukla karar verildi) denilmektedir.
Bu karara karşı C. Başsavcılığınca, 12.5.1982 gün ve 712 sayı ile özetle : (itirazsız her iki yönden kabul edildiği halde: itirazınız 1. maddesindeki bozma isteği karar yerinde yanlışlıkla onama isteği olarak gösterilerek bu yolda hüküm kurulmuştur. Ceza Genel Kurulunun "Sanığın mağdur C. Savcısına karşı eyleminden dolayı sanığa TCK.nun 188/4. maddesinin uygulanması gerektiği" gerekçesiyle bozularak düzeltilmesine karar verilmesi) talep olunmuştur.
Gerçekten C. Başsavcılığının 25.12.1981 gün ve 86 sayılı itiraz yazısında sanığın mağdur C. Savcısına karış eyleminin TCK.nun 188/4. maddesine uyan bir fiil olması nedeniyle Yerel Mahkeme hükmünün bozulmasına karar verilmesinin de istendiği ve itirazın tümüyle kabul edilmesine karar verildiği, Ceza Genel Kurulunun 15.3.1982 tarihli ve 450-95 sayılı kararının gerekçesinde de bu husus açıkca belirtildiği halde, sonuç kısmında yanlışlıkla "Yerel Mahkeme hükmünün istek gibi onanmasına... karar verildi" denilmek suretiyle Genel Kurulunun isteği ve oylama sonuçlarına aykırı şekilde hüküm kurulduğu görüldüğünden, C. Başsavcılığının karar düzeltme isteminin kabulüne karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, C. Başsavcılığın karar düzeltme istenin kabulüne, 1. Ceza Diresinin 24.11.1981 gün, 3917-4618 sayılı kararı ile Ceza Genel Kurulunun 15.3.1982 gün, 450-95 sayılı kararının sonuç kısmının kaldırılmasına,
Sanığın müşteki köy muhtarına karış eylemi TCK.nun 191/2. maddesinin uygulanmasını gerektirir bir suç niteliği taşıdığından bu suça ilişkin yerel mahkeme hükmünün ONANMASINA,
Sanığın, mağdur C. Savcısına karşı eyleminden dolayı, TCK.nun 188/4. maddesi gereğince tecziyesine karar verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde hüküm tesisi yasaya aykırı olduğundan, Yerel Mahkeme hükmünün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 18.10.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.