 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1982/125
K: 1982/173
T: 26.04.1982
DAVA : Fazla fiyatla yağ satmaktan sanık Ali'nin hükümlülüğüne dair (Amasya Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 5/2/1981 gün ve 173/12 sayılı hüküm sanık vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 22/9/1981 gün ve 290/204 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan, dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün onanması istemini bildiren 2/3/1982 gün ve 4/9865 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İhtiyaç maddesi olan margarin yağını fazla fiyatla satmaktan sanık Ali'nin TCK.nun 401, 402. maddeleri ile tecziyesine ilişkin hüküm özel dairece: (oluşa, kabule ve mevcut delillere göre, sanığın eyleminin TCK.nun 526. maddesine uyan fazla fiyatla margarin yağı satmaktan ibaret bulunduğu düşünülmeden, unsurlar teşekkül etmeyen yazılı maddeyle hüküm tesisi...) isabetsizliğinden bozulmuş; yerel mahkeme ise, sanığın TCK.nun 401. maddesindeki suçu oluşturduğunu belirterek önceki hükümde direnmeye karar vermiştir.
Dosyaya, oluşa ve delillere göre: Gıda market sahibi olan sanığın olay tarihinde dükkanının vitrinine de koyarak satışa arzettiği ve resmi perakende satış fiyatı 175 lira olan 5 kiloluk "........" marka margarin yağını tesbit edilen fiyatın üzerinde 500 liraya sattığı anlaşılmaktadır.
Olayın açıklanan bu oluş biçiminde görüldüğü ve özel daire kararında da belirtildiği gibi sanığın eyleminde TCK.nun 401. maddesinde yazılı suç unsurlarının ve suçun oluştuğundan söz edilemez. Sanığın eylemi satışa arzettiği margarin yağını hükümetçe tesbit ve ilan edilen resmi perakende satış fiyatı üzerinde fazla fiyatla satmak ve böylece yetkili mercilerin emirlerine uymamaktan ibarettir. Böyle olunca eylem TCK.nun 526. maddesinde yazılı suçu oluşturmaktadır.
Bu nedenle özel daire bozma kararı yerinde olup uyulmak gerekirken yazılı biçimde önceki hükümde direnilmesi usul ve yasaya uygun görülmediğinden sanık vekilinin temyiz itirazını kabulü ile direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak, direnme hükmünün BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 26.4.1982 gününde oybirliği ile karar verildi.