 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1982/109
K: 1982/169
T: 26.04.1982
DAVA : Dolandırıcıktan sanıklar Davut, Şevkiye'nin beraatlerine dair (Malatya 2. Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 5.11.1980 gün ve 314/456 sayılı hükmün müdahil vekilinin temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesi'nce incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 6.7.1981 gün ve 22/457 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi müdahil vekili ve C. Savcısı tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş müdahil vekili yönünden koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C. Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 24.2.1982 gün ve 6/9363 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Dolandırıcılık suçundan sanıklar Davut ile Şevkiye'nin beraatlerine ilişkin hüküm özel dairece: (Sanıkların bankadaki hesaplarından ilgililerin gafletinden faydalanılarak 20.874,55 lira yerine 50.874,55 lirayı bilerek çekip sonradan inkar etmekten ibaret olan eylemlerinin hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi) isabetsizliğinden bozulmuş; yerel mahkeme ise: Olayda hırsız suçunun yasal unsurlarının bulunmadığını, olayın haksız iktisaba yol açan hukuki ihtilaf niteliğinde olduğunu vs. ileri sürerek önceki hükümde direnmeye karar vermiştir.
Dosyaya, oluşa ve delillere göre: TC. Ziraat Bankası ..... Şubesi'nde 2731 numaralı hesap sahibi sanık Şevkiye'nin yanında kocası diğer sanık Davut olduğu halde adı geçen banka şubesine başvurarak hesaplarını kapatmak istediklerini bildirdikleri, banka hesap kartındaki hesap bakiyesi 20.874,55 lira olduğu ve tediye fişinin bu miktar üzerinde düzenlenmesi gerektiği halde ilgili servis memurunun hataen 50.874,55 lira üzerinde tediye fişi düzenleyip sanığın imzasını aldığı, ve ödenmesi için fişi vezneye gönderdiği, veznedarın da fişte yazılı meblağ olan 50.874,55 lirayı sanıklara ödediği, sanıkların da hesaplarındaki paraya göre 30.000 lira fazla ödendiğini bildikleri halde kimseye birşey söylemeden bankadan ayrıldıkları, bilahare yaptıkları kontrolde durumun farkına varan banka yetkililerin fazla ödenen parayı geri istediklerinde sanıkların inkar ettikleri anlaşılmaktadır.
Olayın açıklanan bu oluş biçimine göre sanıkların eyleminde hırsızlık suçunun oluştuğundan söz edilmesine olanak yoktur. Ancak, sanıkların eylemi esnasında bankaya ait olup da görevlilerin gaflet veya hataları sonucu yaptıkları fazla ödeme sonucu ellerine geçen 30.000 lira üzerinde mülkiyet iddia etmekten ibaret bulunmasına göre TCK.nun 511/2-son maddesindeki suçu oluşturduğunun düşünülmemesi usul ve yasaya aykırıdır.
Özel daire bozma ilamı bu itibarla yerinde olduğundan C. Savcısı ile müdahil vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme hükmünün açıklanan nedenle ve değişik gerekçe ile bozulmasına karar verilmelidir.
Çoğunluk kararına katılmayan üyeler: Yerel mahkeme kararındaki düşünceyi benimsiyerek usul ve yasaya uygun bulunan direnme hükmünün onanması gerektiği yolunda oy kullanmışlardır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle, tebliğnamedeki isteme uygun olarak, direnme hükmünün açıklanan nedenle ve değişik gerekçe ile BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 26.4.1982 gününde üçte ikiyi geçen oyçokluğu ile karar verildi.