 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/9649
K: 1982/8999
T: 15.11.1982
DAVA : Davacı, noksan ödenen kıdem tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme , isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR : İnceleme konusu yapılan dosya diğer ek dosya ile birlikte dairemize intikal etmiş, bu dosyanın da diğerleri ile zuhulen miktarları onbin lirayı geçmediğinden HUMK'nun 2494 Kanunla değişik 427. maddeleri gereğince dilekçenin reddine karar verilmiş ise de; bu davada hem istenilen miktar hem de birlikte hüküm altına alınan miktarın onbin liranın üstünde olduuğu mahkemesinden geri çevrilmesiyle anlaşıldığından, kesin olduğundan bahisle verilen 26.4.1982 tarihli ve 4315 sayılı dilekçenin reddine dair kararın kaldırılmasına, davanın esasının incelenmesine oybirliğiyle karar verilip dosya incelendi, gereği düşünüldü:
1- Davacı emeklilik nedeniyle 29.12.1980 tarihinde işten ayrılmıştır. 274 sayılı Yasanın 20/1 maddesinde sendika yöneticiliği yapan işçinin eski kıdem hakları saklı tutulmuştu. Bu maddeki hükümlerde yöneticilikte geçen sürelerin kıdem tazminatından sayılacağı yolunda bir hüküm bulunmadığı gibi, 2320 sayılı Yasa ile buyurucu niteliği açıklığa kavuşan İş Yasasının 14. maddesindeki hükümler bu konuda tutarlılık kazanmış uygulamalar dikkate alındığında yönecilik ya da iştirak etmişse grevde geçin sürelerin kıdem tazminatının hesabında dikkate alınmasına toplu sözleşmede aksine hüküm bulunsa dahi olanak yoktur.
2- Faiz başlangıcının dava tarihi yerine emeklilik tarihinin alınmasında hatalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA oyçokluğuyla karar verlidi.