 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/9375
K: 1982/10237
T: 28.12.1982
DAVA : Davacı, toplu sözleşme farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı Yüksek Hakem Kurulunca karara bağlanan toplu iş sözleşmesinden dayanışma aidatı ödemek suretiyle bu sözleşmenin yürürlük tarihinden itibaren yararlanmak istemektedir. Gerçekten davacının yararlanmak istediği sözleşmenin geçici 1. maddesinde sözleşmesinin Yüksek Hakem Kurulunca karara bağlandığı tarihte işyerinde çalışan ve taraf sendika üyesi olmayan işçileri toplu iş sözleşmesinin işyerinde ilan edildiği günden başlayarak 30 gün içinde dayanışma aidatı ödeyerek yararlanmak istediklerini bildirdikleri ve sözleşmenin yürürlük tarihinden itibaren dayanışma aidatını ödediği taktirde sözleşmeden yararlanacağı kabul edilmiştir .
Davacının sözleşmenin bu hükmüne göre süresinde işveren nezdinde istekte bulunduğu uyuşmazlık konusu olmadğı gibi dosya içinde bu konuda belgede mevcuttur. Öbür taraftan 274 sayılı Sendikalar Kanununun 23. maddesiyle dayanışma aidatının işçiye yapacağı ücret ödemesinden kesmek ve kestiği aidatın nev'i ile tutarını ilgili sendikaya vermekle işveren yükümlü ve zorunlu tutulmuştur. Bu itibarla başvuruya rağmen aidatın ödenmemiş ya da kesilmemiş olması sözleşmeden yararlanmayı engellememesi gerekir. Aksi görüşe dayalı mahkeme kararı isabetli sayılmaz.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan sebepten davacı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 28.12.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.