 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/8868
K: 1982/9572
T: 07.12.1982
DAVA: Davacı, ihbar ve kıdem tazminatıyla aylık ücret farkının ve yıllık ücretli izin parasının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR: Davacının süreklilik arzetmeyen işler için yevmiyeli işçi olarak istihdam edildiği ve puvantaj kayıtlarına göre düzenlenen aylık ücret bordroları mucibi çalıştığı günlera ait yevmiyelerinin kendisine ödendiği, bu ödemeyi içeren bordroları ihtizari kayıt dermeyan etmeksizin imzası tahtında kabul ettiği anlaşılmaktadır. Bu durumda artık davacının puvantaj ve bordrolarda yazılı gün adedinden daha fazla çalışığı yönündeki iddianın şahitle ispatına yer verilemez.
Ancak isteğin içinde çalışılmayan fakat çalışılmış gibi sayılan günlere ait ücretin varlığını da kabul etmek gerekir. 1475 sayılı iş Kanununun 41 inci maddesinde, haftanın tatilden önceki 6 işgününde bu kanunun günlük iş sürelerine uygun olarak çalışılmış olması halinde çalışılmayan hafta tatili günü için bir iş karşılığı olmaksızın bir gündelik tutarında ücret ödeneceği öngörülmüştür. 42 nci maddesinde de genel tatil ücreti yer almıştır.
O halde, gerekli inceleme yapılarak davacının çalışması bakımından yukarıda belirtilen kanun maddelerinde öngörülen koşullar gerçekleştiği takdirde sadece çalıştırılmayan fakat çalışılmış gibi sayılan hafta tatili ve genel tatil günleri ücretlerine hükmetmek gerekirken, şahit ifadelerine dayanılarak her ay 30 gün çalışıldığının kabulü ile hüküm tesisi isabetsiz olup bozmayı icabettirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, (...) 7.12.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.