 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/7377
K: 1983/414
T: 31.01.1983
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı ücret ve ikramiye farkı ile giyim yardımının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir
Mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacının yasal dayanağını 274 sayılı Sendikalar Kanunu'nun 29/1'inci maddesi oluşturmaktadır. Bu bent hükmünce; ``işçi teşekküllerinin yönetim kurullarında veya başkanlığında görev olarak, kendi talepleri ile işyerlerinden ayrılan işçiler teşekküllerindeki görevlerinin seçime girmeyerek seçilmemek veya çekilmek suretiyle son bulması üzerine işe alınmalarını istedikleri takdirde işveren talep tarihinden itibaren en geç bir ay içinde o andaki şartlarla eski işlerine veyahut eski işlerine uygun bir diğer işe diğer isteklilere tercih ederek almaya mecburdur. Bu takdirde ücret ve işten çıkarılmada işçinin eski kıdem hakları saklıdır. Bu hükümle yasa kuşkusuz bir taraftan sendika yöneticiliğini güven altına almış bunun yanında işe yeniden dönüşünde de emsalleri ile mutlak bir eşitliğin de sağlanmasını emretmemiştir. Yasanın getirdiği güven, bir taraftan işten ayrılırken ücret ve kıdem haklarının korunmasını amaçlamış, diğer taraftan da davacının kıdemindeki bir işçi aynı işyerine yeniden alınacak olsaydı, o günkü şartlara göre hangi ücretle alınacak ise o ücretin sağlanmasını öngörmüştür; yoksa az önce de açıklandığı üzere emsallerinin işten ayrılmadan hizmeti sürdürerek toplu iş sözleşmeleri ile yapılan zamlar sonucu ulaştıkları ücretle mutlak bir eşitlik aranmamıştır. Mahkemece bu esaslara göre inceleme yaptırılarak sonuncu uyarınca karar verilmek gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA 31.1.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.