 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/5199
K: 1982/5875
T: 18.06.1982
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı farkı ile emeklilik aylığından doğan alacağın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacınına 11.6.1957 ile 1.7.1965 tarihleri arasındaki çalışmasına ilişkin hizmet aktinin istifa suretiyle sona erdiği anlaşılmaktadır. İstifa hali 1475 sayılı İş Kanununun 1927 sayılı kanunla değişik 14. maddesi hükmünce kıdem tazminatını gerektirmiyecek şekilde sona erme halidir. Bu yön kamu düzeni ile ilgili olup, aksine anlaşma yapılamaz ve işverenin tekrar işe alırken davacıyı affetmiş olması, anılan dönem için kıdem tazminatı verilmesini haklı kılan geçerli bir sebeb sayılamaz. Kamu düzeniyle ilgili olan bu husus ayrıca davacının emekli olduğu tarihte yürürlüte bulunan 2320 sayılı kanunla da teyit edilmiş bulunmaktadır.
O halde istifa suretiyle sona eren bu dönem için kıdem tazminatı isteğinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı icabettirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebebten davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.6.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.