 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/5181
K: 1982/5857
T: 18.06.1982
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılarla toplanan delillere ve gerektirici sebeblere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - 1475 sayılı iş yasasının 2320 sayılı yasa ile değişik 14. maddesinde kıdem tazminatında 26. maddenin birinci fıkrasındaki yazılı ücrete ilaveten işçiye sağlanmış olan ve süreklilik gösteren para ve para ile ölçülmesi mümkün olan akdi ve kanundan doğan menfaatlerin gözönünde tutulacağı esası getirilmiştir.
Bu madde esaslarının kamu yararı ve buyurucu nitelikte bulunduğu 2320 sayılı yasanın 98. maddesiyle cezai yaptırımın getirilmesiylede açıklığa kavuşmuştur.
Diğer yönden fazla çalışma paraları fazla çalışılma yapıldığında ödenen devamlılık arzetmeyen geçici nitelik taşıyan ödemelerdir. Nitekim davacıda bir yıl içinde çok kısa bir süre fazla çalışma yapmıştır. Bu itibarla fazla çalışma parasının kıdem tazminatına yansıtılması isabetli ve doğru olamaz.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan sebebden davalı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine 18.6.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.