 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/3352
K: 1982/4194
T: 22.04.1982
DAVA : Davacı, noksan ödenen kıdem tazminatı farkının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi, içinde davalı avukatı tanafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1475 sayılı iş kanunun 1927 sayılı kanun ile değişik 14. maddesinde kıdem tazminatı ödenmesini gerektiren haller sayılmıştır. İşçi'nin istifası bunlar arasında yoktur. Bu nedenle iş aktinin istifa suretiyle sona ermesi kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyen hallerdendir. Bu yön 2320 sayılı kanun ile ayrıca buyurcu nitelik kazanmıştır. Davacının kıdem tazminatında nazara alınmasını isteği süreye ilişkin hizmet akti istifa suretiyle sona ermiştir.
O halde anılan süreye ait kıdem tazminatı isteğinin reddi gerekirken, yazılı şekilde kabulü isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebebten davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harçının istek halinde iadesine 22.4.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.