DAVA : Davacı, işten ayrılış tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.

Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü :

KARAR : Hükme dayanak yapılan toplu iş sözleşmesinin "ayrılış tazminatı (işyeri tazminatı)" başlığı taşıyan 93. maddesinde, ... Anonim Ortaklığında en az 5 yıl çalışmış olmak koşulu ile kendi isteğiyle işten ayrılan personele; madde 91'deki esaslara uygun olarak ...'ında geçen her hizmet yılı için 30 günlük ücret tutarında "işyeri tazminatı" ödeyeceği yazılıdır. Aynı sözleşmenin 90. maddesinde kıdem tazminatı 91. maddesinde de ihbar ve kıdem tazminatının hesaplanma esasları gösterilmiştir.

93. maddenin 91. maddeye atıf yapan düzenleme biçimi ve niteliği itibariyle sözü edilen ayrılış tazminatının da kıdem tazminatı olarak kabulü gerekir. 1475 sayılı İş Kanunun 1927 sayılı Kanunla değişik 14. maddesinde ise; hangi hallerde kıdem tazminatı ödeneceği açıklanmıştır. İstifa hali burada sayılanlar arasında yoktur. Bu nedenle iş aktinin istifa suretiyle sona erme hali, kıdem tazminatı ödenmesini gerektirmeyen hallerdendir. Bu yön 2320 sayılı Kanun ile buyurucu nitelik kazanmıştır. Anılan Kanunun yasaklayacı hükmü, yalnız tavan sınırlamasıyla değil, kıdem tazminatı esaslarını da kapsamaktadır. Bu itibarla TİS'nin istifa edenlere de kıdem tazminatı ödeneceğine ilişkin hükmü geçersizdir.

Davacı, 2320 sayılı Kanun yürürlüğü zamanında istifa etmiştir. O halde, kıdem tazmintı ve bu niletikteki bir tazminat talebinde bulunamaz. Mahkemenin 2320 sayılı Kanun yürürlüğünden önceki uygulamalara dayanarak ve kararda yazılı diğer sebeblerle isteği hüküm altına almış olması doğru değildir.

SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebepten davalı yararına BOZULMASINA, 24.4.1982 gününde oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Hükmün dayandığı gerekçelere ve Toplu İş Sözleşmesinin ayrılış tazminatını düzenleyen 93. maddenin işyeri tazminatı olarak düzenlenmiş bulunmasına ve bu maddenin son fıkrasında kıdem ve ayrılış tazminatlarının yekdiğerinden ayrı mütalaa edilerek ikisinin birden verilemeyeceğinin kabul edilmiş olmasına da ayrılış tazminatını kıdem tazminatı olarak kabul ederek oradaki esaslara göre ve 2320 sayılı Kanun açısından değerlendirmeye imkan bulunmamasına binaen hükmün onanmasına oyundayım.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972