 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/167
K: 1982/1713
T: 17.02.1982
DAVA : Davacı, ihbar tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Mahkeme, isteği reddetmiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : İşyerinde beş yıldan beri çalışan davacının bu süre içinde verilen işi yapmamak veya görevini aksatmak gibi eylemlerinin varlığı ne iddia edilmiş ne de tesbit olunmuştur. Olay sırasında kendisinin kaynakçı olduğunu, yapması bildirilen işin mutad işi olmadığını ileri sürerek cereyan kesilmeden belirtilen yere girmeyeceğini beyan etmesi ve tanıkların da o yerde yüksek gerilim bulunduğunu ifade etmiş olmaları, davacının bir sebep göstermeden verilen işi yapmamakta direndiği şeklinde mütalaa olunamaz.
Olay yerinde yapılan keşifte mütalaasını bildiren bilirkişi makine mühendisi de olaya yerinin ve işin özelliğini belirtmek suretiyle verdiği raporunda davacının beyanını teyid etmiştir.
Sonradan alınan 2.9.1981 tarihli bilirkişiler raporu olay yerinden uzakta ve davacının davranışının hukuki yönünü belirten bir rapordur. Olayın hukuki yönünü tayin hakime aittir.
Olay tarihine kadar bu kabil hareketlerinin varlığı tesbit edilmemiş bir işçinin kendisine ilave olarak verilen işi bazı kayıtlar ileri sürerek yapmamış olması, İş kanununun 17. maddesinde belirtildiği şekilde "yapmakla ödevli bulunduğu görevi yapmamak" şeklinde yorumlanamaz. 2.9.1981 tarihli raporda belirtildiği gibi, işçi işi hiç bir sebep ileri sürmeden yapmamış değildir. Mevcudiyeti ileri sürülen yüksek gerilimli cereyan kesilmeden santrafüj pompalarının bulunduğu yere girmek istememesi, verilen görevi yapmaması değildir. Bu onun mutad görevi değildir.
Bu yerler kurulurken ve cereyan yok iken montaj işinin davacı tarafından yapılmış olması, bu tehlikeli durumda da o yere girmesini gerektirmez. 17. maddedeki görevlerini hatırlatıldığı halde yapmaması" işi yapmamanın devamlılığını ifade etmektedir. Fesih bu nedenle haksızdır. Hükmün BOZULMASINA, 17.2.1982 gününde oyçokluğu ile karar verildi.