 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1982/145
K: 1982/1234
T: 09.02.1982
DAVA : Davacı, iş kazası sonucu uğradığı maddi ve manevi zararın ödetilmesine karar verilmesi istemiştir. Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının temyizine gelince;
Davacı, olay günü 14-22 vardiyasında nöbetçi bakımcı olarak görevli olduğu sırada sümelik ikmalindeki yan itici makinasının arızasına gidermek için parçayı makina bakım atelyesinde tamir ederken kullandığı keskiden sıçrayan parçanın gözüne saplanması suretiyle yaralanmış ve % 40,2 oranında malul kalmıştır.
a - Hükme esas alınan bilirkişi raporunda işyerindeki koruyucu araçlardan gözlüğü kullanmayan davacının % 75, gözlük takmasını sağlamayan işverenin % 25 oranlarında kusurlu oldukları bildirilmiş ise de, işyerinde bulunan gözlüklerin istenilen vasıflara uygun olup olmadığı yönünde bir inceleme yapılmamıştır. Ötayandan gözlük kullanmasını sağlamayan işverene verilen kusur oranı ile, gözlüğü kullanmayan işçiye verilen kusur oranının 1475 sayılı İş Kanunu ve mevzuatının işçiyi koruyucu hükümleri karşısında isabetli olduğuda söylenemez.
Bu itibarla belirtilen hususlar gözönünde tutulmak suretiyle yeniden seçilecek bilirkişi kurulu aracılığıyle inceleme yaptırılarak hasıl olacak sonuç uyarınca bir karar verilmesi gerekir.
b - Kabule göre dahi olsa, maluliyet oranı ve tarafların sosyal ve ekonomik durumları itibariyle takdir olunan manevi tazminat çok azdır. Hakkaniyete uygun miktarda manevi tazminat takdiri gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen sebeblerden davacı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harçlarının istek halinde ilgililerine iadesine 9.2.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.