 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1982/4226
K: 1982/4456
T: 30.12.1982
DAVA : Tedbirsizlik ve dikkatsizlik sonucu Saadettin'in ölümüne sebebiyet vermekten sanıklar İsmail ile Ziya'nın yapılan yargılamaları sonunda; mahkumiyetlerine dair (Bakırköy 3. Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 28.6.1982 gün e 1981/289 esas, 1982/326 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş ve şartı depo paraları ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü:
KARAR : Sanıklardan İsmail'e ait sabıka kaydının nüfus kaydına uygun biçimde tahkik edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak :
Dosya kapsamına göre, sanıklardan İsmail'e ait işyerinde çalışmakta olan Sadettin, 1.12.1980 günü sol elini prese kaptırması sonucu bu el 2. ve 3. parmaklarında husule gelen kırık ve ezik nedeniyle hemen Sosyal Sigortalar Kurumu Samatya Hastanesi'ne kaldırılarak tedaviye tabi tutulmuş ve müteakip günlerde ayakta tedavi edilirken tetanos arazı gösterdiğinin hastaneye alındıktan sonra 26.12.1980 günü vefat etmiştir.
Adli Tıp Meclisi'nin 6 Mayıs 1981 gün ve 8381/9513 sayılı mütalaanamesinde, yaralıyı hastahaneye sevkedildiğinden tetanos serumu yapılmadığı ve ölümün tetanos'dan ileri geldiği açıkça belirtilmiştir.
Oluş ile Adli Tıp Meclisi mütalaası nazara alındığında, yaralıya kazadan sonra Hastahaneye kaldırıldığı zaman bu gibi hadiselerde normal ve mutad olduğu üzere tetanos serumu yapılmış olsaydı ölüm vukua gelmeyeceği cihetle; işveren sanık İsmail ve ustabaşı sanık Ziya'nın yaralanmaya neden teşkil eden kusurlu davranışları ile ölüm arasında doğrudan doğruya bir illiyet ralıtasının varlığından sözedilemeyeceği, adı geçenlerin yalnızca sol el parmaklardaki kırık ve eziğin tevlit ettiği iş güçten geri kalma süresi itibariyle yaralanmaya sebebiyetten dolayı sorumlu tutulmaları gerekeceği düşünülmeden TCK.nun 455/1. madde uyarınca mahkumiyet hükmü kurulması,
SONUÇ : Kanuna aykırı ve sanıklar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine 30.12.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.