 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E:1982/7270
K:1982/12849
T:04.11.1982
- KAZANDIRICI ZAMANAŞIMIYLA MAL EDİNME
ÖZET : Bağrında eski eser barındıran kültür arazisinin Tapulama Kanununun 33. maddesi hükmünce mülk edinilmesine 1710 sayılı Eski Eserler Kanunun 15. maddesi elverişlidir.
(766 s. Tapulama K m. 33)
Taraflar arasındaki tapulama tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki belgeler okundu, iş incelendi, gereği görüşüldü:
Tapulama sırasında 70 parsel sayılı 33750 m2. yüzölçümündeki taşınmaz, Hazine adına tesbit edilmiştir. İtirazı tapulama komisyonu tarafından reddedilen Mehmet ve paydaşları dava dışı olan 69 sayılı parsele revizyon gören vergi kaydına, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanmış ve dava açmışlardır. Mahkemece davanın reddine, parselin Hazine adına tesciline karar verilmiş; hüküm, davacılardan Mehmet mirascıları tarafından temyiz edilmiştir.
1710 sayılı Kanunun 15. maddesi hükmü, bu kanunun yürürlüğünden önceki dönemi de kapsamak kaydıyla eski eserleri içine alan ve fakat kültür arazisi olan yerlerin kazandırıcı zamanaşımı ile mülk edinilmesine olanak sağlamıştır. Tapulama Kanununun 33. maddesinde öngörülen koşulların gerçekleşmesi halinde (nizalı taşınmazın eski eser alanı olduğu) belirtilmek suretiyle kişi adına tescile karar verilebilir. Bu nedenle müze müdürünün 14 Nisan 1972 ve Devlet Bakanlığı'nın 23 Mayıs 1973 günlü yazıları ile yetinilmeyerek nizalı taşınmazın eski eser alanı olup olmadığının 1710 sayılı Kanunun 8. maddesi hükmünce Eski Eserler ve Anıtlar Yüksek Kurulu'ndan sorulmalı, o kurulun mütalaası, nizalı taşınmazın eski eser alanı doğrultusunda ise, kazandırıcı zamanaşımı ile mülk edinme koşullarının kişi yararına gerçekleşip gerçekleşmediği de saptanmalı, sonucuna göre bir karar verilmelidir. Bu yönler gözetilmeden yazılı biçimde hüküm kurulmuş olması isabetsiz, davacı tarafından temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA) ve 766 sayılı Tapulama Kanunun 73. maddesince harç alınmamasına 4.11.1982 gününde oybirliği ile karar verildi.
