 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E:1982/6508
K:1982/12326
T:25.11.1982
ÖZET : Zeytin delicelerinin aşılanması halinde Tapulama Kanunun 40. maddesinin uygulanması olanağı yoktur.
(766 s. Tapulama K m. 40)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, gereği görüşüldü:
Tapulama sırasında 494 parsel sayılı, 24.090 m2. yüzölçümündeki taşınmaz; yabani zeytinlik, taşlık ve kayalık yerlerden iken Mehmet Ali tarafından ihya edilmiş ise de, zilyetlik süresi 18 yıla ulaştığından söz edilerek Hazine adına tesbit edilmiştir. Tapulama komisyonunca itirazı reddedilen Mehmet Ali, 1950 yılından önce ihya ettiğini ileri sürmüş, dava açmıştır. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
1 - Davacı 11.7.1972 günlü imzasını taşıyan dilekçesinde nizalı parsel üzerindeki zilyedliğinin 1952 yılında başladığını açıklamıştır. Bu dilekçe kendisini bağlar. Bu durumda olayda Tapulama Kanunun 37. maddesinin uygulanmasına olanak yoktur. Mahkemece bu yön gözetilerek Tapulama Kanunun 38. maddesi hükmünce nizalı parselin Hazine adına tesciline karar verilmesi isabetlidir. Davacı tarafın bu nedenle yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddi ile aleyhindeki hükmün (ONANMASINA), 766 sayılı Tapulama Kanunun 74. maddesi uyarınca 10 lira onama ilam harcının temyiz edenden alınmasına,
2 - Hazine'nin temyiz itirazlarına gelince: Olayda mahkemece Tapulama Kanununun 40. maddesinin davacı yararına uygulanmasına karar verilmiştir. Bir tapulama davasında sözü edilen 40. maddenin uygulanabilmesi için söz konusu taşınmazda muhdesatın varlığı gerekir. Aslında var olan ağaçların aşılanması MK.nun 655. maddesinin uygulanmasını gerektiren bir neden değildir. Hal böyle olunca Tapulama Kanununun 40. maddesinin de uygulanması olanak. sızdır. Mahkemece bu yönün gözetilmemiş olması isabetsiz ve Hazinenin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 766 sayılı Tapulama Kanunun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına 25.10.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.