 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E:1982/519
K:1982/5084
T:22.04.1982
* ÖZET:Kendiliğinden kurumuş ve doğal fiziksel yapısı itibariyle 1617 sayılı Kanunun 2. maddesinde sözü edilen kültür arazisi niteliğini taşımış olan dere yatakları iktisap zamanaşımı ile mülk edinilebilir.
(766 s. Tapulama K m. 33)
Taraflar arasında tapulama tesbitinden doğan dava sonunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle temyiz isteğinin kanuni süresinde olduğu anlaşıldı, tetkik raporu ve dosyadaki kağıtlar okundu, iş incelendi, gereği görüşüldü
1 - Hazinenin temyizi, 847 sayılı parselin krokisinde (A) harfi ile gösterilen bölüm ile ilgili hükme yöneliktir. Mahkemece hükmüne uyulan bozma kararı çerçevesinde işlem yapılmış ve hüküm verilmiş bulunmasına ve hükmün gerekçesine ve dosyadaki kağıtlara göre yerinde olmayan ve bozma ile kesinleşen yönlere de ilişkin bulunan temyiz itirazlarının reddi ile dairenin bozma kararı gereğine uygun bulunan hükmün (ONANMASINA), 766 sayılı Tapulama Kanunun 74. maddesi uyarınca 10 lira onama ilam harcının temyiz edenden alınmasına,
2 - Abbas'ın temyizine gelince: Mahkemece bozma kararından sonra toplanıp değerlendirilen delillere göre yerinde olmayan ve bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin bulunan diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak,. 845 sayılı parselin 1800 metrekare bölümünün, ihya suretiyle tarım arazisi haline getirildiği bu yerin tapulama tesbitinin yapıldığı güne kadar yirmi yılı aşkın bir süreden beri Abbas'ın zilyedliğinde bulunduğu bilirkişi düşüncesi ve tanıkların tanıklıkları ile saptanmış ve mahkemece de bu yön kabul edilmiştir. Diğer taraftan nizalı taşınmazın öncesi dere yatağı olsa bile dere yatağı halen kendiliğinden kurumuş ve fiziksel yapısı itibariyle de 1617 sayılı Kanunun 2. maddesinde gösterilen nitelikte arazi türünden ise bil gibi yerlerin kazandırıcı zamanaşımı zilyedliği ile mülk edinilmesine yasal olanak vardır. Mahkemece bu yönler gözetilmeden bu bölümün de Hazine adına tesciline karar verilmesi isabetsiz temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün (BOZULMASINA), 766 sayılı Tapulama Kanunun 73. maddesi uyarınca harç alınmasına yer olmadığına 22.4.1982 gününde oybirliği ile karar verildi.
