 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1982/565
K: 1982/838
T: 02.02.1982
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan boşaltma davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, iş yeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın boşaltılması isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
Davacı vekili, kiralananın bulunduğu hanın tamamının müvekkili vakfa ait olduğunu, vakfın halen Türkiye Tarım Kredi Kooperatifleri Merkez Birliği'ne ait binanın bir katında faaliyet gösterdiğini, kiralanana ihtiyaç hasıl olduğunu ifade ile bu yerin tahliyesini istemiştir. Kiralananın bulunduğu işhanının 3 bodrum, 1 zemin, 5 normal ve 1 çekme kattan ibaret olduğu tamamının davacı vakfa ait bulunduğu anlaşılmıştır. Davacı vakfın yönetim kurulu kararı ile binanın tamamını boşaltma istediği, bir yerleşim planı yapıldğı,buna göre 1,2 ve 3. bodrum katların depo, zemin katın satış reyonu, 1. katın teşhir salonu, 2. katın büro, 3. katın yönetim ve denetim kurulunun çalışma mahalli, 4. katın arşiv, 5. kadım misafirhane, çekme katın yemekhane olarak kullanılacağı belirtilmiştir. Dosyada bulunan vakıf senedinin tetkikinde vakfın amacı, geliri ve yapacağı işler sınırlı olarak belirtilmiştir. Bunlar arasında satış mağazası açması, satacağı malları teşhir etmesi misafirhane tesisi bulunmamaktadır. Bu işler yapılamıyacağına göre 1., 2. ve 3. bodrum katlarının tümünün depo olarak kullanılması da düşünülemez. Bu durumda davacı kuruluşun amacına uygun hizmet binası ihtiyacından söz edilebilir. Davacı vakfın muvakkaten Tükiye Tarım Kredi Kooperatifleri Merkez Birliği binasında oturduğu, buradan tahliyelerinin istendiği anlaşıldığından hizmet binası ihtiyacının varlığını kabul etmek gerekir. Ancak, mevcut personel adeti ve iş kapasitesi halen çalışacak yerde yapılacak keşifle tespit edildikten sonra mülkiyet hakkına dayanarak tecih hakkı davacı vakfa ait olmak üzere binanın hangi kesiminde bu ihtiyaçlarının giderileceği bilirkişi aracılığı ile tespit edilerek varılacak sonuç dairesinde karar verilmesi icap eder.
Kabule görede bilirkişi, binanın tümünün belirtilen ihtiyaca tahsis için tadilat projesinin yapılması, bu pojenin onanması ve proje uyarınca gerekli tadilatın yapılmasını öngörmüştür. Kiralananda da tadilatın yapılıp yapılmıyacağı belirtilmemiştir. İhtiyacın varlığı için kiralananın olduğu gbi kullanılması asıldır. Bu hususlar tespit edilmeden ihtiyacın varlığı kabul edilerek tahliyeye karar verilmesi doğru değildir. Bu yönlerden hüküm usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 2.2.1982 tarihinde oybirliği ile karar verildi.