 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1982/398
K: 1982/458
T: 26.01.1982
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı boşaltma davasına dair karar, davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın boşaltılması isteminden ibarettir. Mahkemece, istem gibi karar verilmiş ve hüküm davalı vekili tarafından temyiz olunmuştur.
Davalı, ihtiyaç iddiasına karşı, kiralananın kirasının artırılmasının istendiği ve artırılmayınca, bu davanın açıldığını ve ihtiyaç iddiasının samimi olmayıp, kiranın artırılmasına yönelik bulunduğunu savunmuştur. Dinlenen davalı şahitleri, bu savunmayı teyit etmiş ve davacının kiranın yüzde yüz artırılmasını istediğini ve bu talep davalı tarafından kabul edilmeyince, ben seni çıkartmasını bilirim, diye söylediğini bildirmişlerdir. Bu şahadete göre, kira yüzde yüz artırıldığı takdirde, davacının ihtiyaç nedeniyle dava açmayacağının kabul edilmesi gerekir. Bu ise ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olmadığını göstermektedir. Davacının mücerret kirada olması, ihtiyaç iddiasının kabulü için yeterli değildir. Kirada oturan kimsenin de ihtiyacı olmayabilir. Nitekim davalı fazla kira verildiği takdirde, davalının çıkarılmayacağını söylemekle, ihtiyacı olmadığını belirtmiştir. Bu durumda gerçek ve samimi olmayan ihtiyaç nedeniyle açılan davanın reddine karar verilmek gerekirken, yazılı şekilde savunmanın sabit olduğu gözönünde tutulmadan, kiralananın boşaltılmasına karar verilmesi, usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ : Hükmün açıklanan nedenle (BOZULMASINA), 26.1.1982 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.