 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1982/3876
K: 1982/3921
T: 08.04.1982
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar, davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla, dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava işyeri ihtiyacı ve aynı belediye hudutları içersinde işyeri bulunması nedeniyle kiralananın boşaltılması isteminden ibarettir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
1 - İşyerleri için 6570 sayılı Yasanın 7/son maddesinin uygulama olanağı bulunmadığından, bu sebebe dayanan davanın reddine yönelik temyiz itirazları yersizdir.
2 - Davacının kirada olduğu büro ile, kiralananın aynı binada olduğu, kiralananın 4. katta, davacının kirada bulunduğu yer ise 6. katta bulunduğu ihtilafsızdır. Bilirkişi her iki binanın eşdeğerde olduğunu belirtmişse de, kat farkı nedeniyle kiralananın daha üstün vasıfta bulunduğunun kabulü gerekir. Eşdeğerlik halinde mülkiyet hakkının verdiği tercih nedeniyle kiralananın üstünlüğünü kabul etmek icabeder. Bütün bu hususlar nazara alındığında ihtiyaç iddiasının gerçek ve samimi olduğunun kabulü ile kiralananın tahliyesine karar verilmesi gerekirken, aksi görüş ve düşünce ile davanın reddi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda 1.maddede açıklanan nedenlerle 6570 sayılı Yasanın 7/son maddesine dayanan davanın reddine ilişkin hüküm kısmının ONANMASINA, 2. maddede açıklanan nedenle iktisap ve ihtiyaca dayanan tahliye davasının reddine ilişkin hüküm kısmının BOZULMASINA, 8.4.1982 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.