 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1982/1645
K: 1982/1938
T: 22.02.1982
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan ortaklığın giderilmesi davasına dair karar davalılardan Osman tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava evrakı münderecatı ile tarafların iddia ve savunmalarına ve hükmün dayandığı gerekçeler ve MK.nun 336. ve onu takip eden maddeleri gereğince kurulacak aile yurtlarının kurulmasında gözetilen amacın, bir ev veya zirata veya sanayiye ait bir taşınmazın yurt sahibinin hayatı müddetince aileye mal etmek ve aile fertlerini orada barındırmak ve onun geliriyle geçindirecek ekonomik bakımdan koruyarak fakir ve muhtaç hale düşmelerini önlemek olmasın ve bu şekilde bir aile yurdu kurulabilmesi için MK.nun 338-340. maddeleri hükmünce, mahkemeye müracaat resmen ilan alacaklılara tebligat, itirazlar incelemek, mahkemeden izin almak ve tapu siciline kaydedilmek ve terar ilan edilmek gerekmesine ve şekil şartlarına mevcut olsa dahi MK.nun 344 ve 345. maddelerince yurt sahibinin ölümü ile son bulacağına ve yurt sahibinin ölhüme bağlı bir tasarrufta bulunmuş olması halinde bu intikalin yalnız bir defaya mahsus olup mirascıdan mirasçıya davamlı olarak geçici mümkün bulunmamasına ve olayımızda tapuya tescili herhangi bir aile yurdu almamakla vasiyetnamede köşk ve müştemilatının aile ocağı olarak muhafaza edilmek üzere musavi hisselerle dört evlada bırakılması halinin kanunda belirtilen şekilde aile yurdu kurulmasına yönelik olmayıp dört evladdan aile ocağı olarak muhafazayı temin niteliğinde bulunmasına ve bu sebeplerlede mevcut kaydın mirasçıların mülkiyet ve paydaşta alacaklı olan kimsenin alacak hakkını engellemesi mümkün görülmemesine ve taşınmazın kabili taksim olmadığı keşfen tesbit edilmesine binaen yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddile usul ve kanuna uygun olan satış suretiyle ortaklığın giderilmesi hakkındaki hükmün ONANMASINA ve taşınmaz malın satış bedelinden hissesine düşecek paranın binde beşi nisbetinde hesaplancak onama harcından peşin alınan 500 liranın mahsubu ile bakiyesinin temyiz edenden alınmasına, 22.2.1982 tarihinde oybirliği ile karar vedildi.