DAVA : Mahali mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:

KARAR : Dava, aynı belediye hudutları içerisinde meskeni bulunması nedeniyle kiralananın boşaltılması isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.

Davalının aynı belediye hudutları içersinde oturabileceği meskeni olduğu ihtilafsızdır. Böylece 6570 sayılı Yasanın 7. maddesinin son fıkrasındaki koşul gerçekleşmiştir. Davalı annesi ile birlikte oturduğunu kendisine ait olan evin annesinin sağlığına elverişli olmadığını savunmuş mahkemede bu savunmaya kabul ederek davayı reddetmiştir. Yasa maddesi kiracının kendisinin oturabilir evi olmasını yeterli saymıştır. Kiracının birlikte oturduğu annesine bu yerin elverişli olup olmaması davaya etkili değildir. Zira kiracının annesi ile birlikte oturma zorunluğu düşünülmüştür. Son fıkranın uygulanmasında da aynı esasın gözönünde tutulması gerekir. Aileyi anne, baba, kardeş ve sair gibi akraba olarak düşünmek maddenin uygulanması bakımından olanaksızdır. Bu bakımdan sabit olan davanın kabulü gerekirken aksi görüş ve düşünce ile reddi usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Yukarda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 7.12.1982 tarihinde oyçokluğu ile karar verildi.

KARŞI OY YAZISI

Davalının aynı şehir ve belediye hudutları içersinde oturulabilir meskeni olması nedeniyle açılan kiralananın boşaltılması davasına karşı davalı kendinin bakmakla yükümlü olduğu annesinin hastalıklı olması sebebiyle beşinci kata çıkamayacağını ve bu nedenle kiralananın kendisi bakımından oturulabilir bir mesken olmadığını savunmuştur. Davalının annesinin yaşlı ve hastalıklı olması ile kiralanana çıkamayacağı ve kiralananda oturamayacağı tabip raporları ile tesbit edilmiş ve bu hususta taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamıştır. Davalı yaşlı annesine MK. 315. maddesi gereğince bakmak ve onun yaşamını temin etmekle zorunludur. Kaldı ki kendisininde kadın olmasıyla tek başına yaşamının zorluklarını annesi ile birlikte yaşayarak azaltmak hakkına da sahiptir. Bu bakımdan aile fertlerini kanunun 7. maddesinin diğer bentlerindeki ihtiyaç sahipleri ile kısıtlamak mümkün değildir. Belirtilen kısıtlamalar yalnız ihtiyaç iddiası bakımından getirilmiş olup kanun koyucu aynı kısıtlamayı bu bent içinde amaçlamış olsaydı açıklıkla bu bentte de aynı aile fertlerini sayarak sayabilirdi. Davalı ihtiyar ve hasta annesine yine kanunun kendine verdiği mükellefiyet nedeniyle bakma zorundadır ve anne kiralanana çıkamayacağına göre kiralanan davalı bakımından oturabilir mesken olarak kabul edilemez. Bu bakımdan ekseriyetin bozma kararına karşı olup yazılı sebeplerle hükmün (ONANMASI) oyundayız.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972