 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Ceza Dairesi
E:1982/11613
K:1983/354
T:25.01.1983
- DERNEKLER YASASINA AYKIRI DAVRANIŞ
* ÖZET:Derneğin deneticileri olan sanık Emin, Cemal ve Ali'nin Dernekler Yasası ile Tüzüğünün gerekli kıldığı denetim görevlerini yerine getirmedikleri anlaşıldığından, eylemlerine 1630 sayılı Dernekler Yasasının 74. maddesinin uygulanması gerekirken TCK.nun 510. maddesiyle hükümlendirilmeleri doğru değildir.
(1630 s. Dernekler K. m. 74)
Sahtekarlıktan sanık Cemal, Ahmet, İbrahim, (A.E.), Mustafa, (MA.), İzzettin, Emin ve Bekir haklarında yapılan duruşma sonunda; sanıklar (MA.) ile Mustafa'nın beraatlerine ve diğerlerinin mahkumiyetlerine dair, (Ankara 7. Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 4.2.1981 tarihli hükmün temyizen tetkiki sanıklar Cemal, Ahmet ve diğer sanıklar İbrahim, (A.E.),. Emin vekili ile müdahil vekil tarafından istenilmiş ve para depo edilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı Yüksek Makamından red ve bozma isteyen 8.12.1982 tarihli tebliğname ile 13.12.1982 tarihinde daireye gönderilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yasal sürenin geçmesinden sonra hükmü temyiz eden sanık Cemal ile Ahmet'in temyiz isteklerinin reddine, depo paralarının geri verilmesine.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde açıklanarak tartışılan delillere ve gerekçeye göre müdahil vekilinin sanıklardan (MA.) ve Mustafa haklarındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle bu sanıklara ilişkin usul ve kanuna uygun olan beraat kararının (ONANMASINA).
Sanık İbrahim, (A.E.) ile Emin vekilinin ve müdahil vekilinin adları geçen sanıklarla diğer sanıklar Bekir, Ahmet, İzzettin ve Cemal haklarındaki temyiz itirazlarına gelince;
Sanıklar İbrahim ile (A.E.) vekilinin tüm ve sanık Emin ile müdahil vekilinin de sair temyiz itirazları yerinde değilse de;
1 - Derneğin deneticileri olan sanık Emin, Cemal ile Ali'nin, öteki sanıkların (emniyeti suiistimal) suçlarına katıldıklarını kabule yeterli delil elde edilemediği, ancak bilirkişi raporuna nazaran Dernekler Yasasıyla Tüzüğünün gerekli kıldığı denetim görevlerini yerine getirmedikleri anlaşıldığından, adları geçen sanıkların bu eylemlerini karşılayan 1630 sayılı Dernekler Yasasının 74. maddesiyle cezalandırılmaları gerekirken yazılı biçimde TCK.nun 510. maddesiyle hükümlendirilmeleri,
2 - Suç tarihindeki ekonomik koşullara, paranın satın alma gücüne ve Yargıtay uygulamalarına göre 96.494,32 liranın pek fahiş yerine normal kabulü,
3 - Vekaletnamedeki meşruhattan ehliyetnameli şoför olduğu anlaşılan sanık (A.E.) hakkında 6085 sayılı Yasanın 60/E maddesinin tatbik edilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar İbrahim, (A.E.) ve Emin vekilleri ile müdahil vekilinin temyiz itirazları ve tebliğ namedeki düşünce ve bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle (BOZULMASINA), bozma nedenine nazaran sanıklar İbrahim ile (A.E.)'nin depo paralarının gelir yazılmasına, sanık Emin ile müdahilin depo paralarının ise geri verilmesine, 25.1.1983 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.