 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1982/558
K: 1982/1155
T: 31.03.1982
DAVA : .........Zirai Donatım Kurumu'nda görevli bulunduğu sırada 72.000 lirayı ihtilasen zimmetine geçirdiği ve vaki zararı hüküm verilmeden önce ödediği yapılan yargılama sonunda anlaşılan sanık Ömer'in TCK.nun 203, 59 ve 227/son maddeleri gereğince dört sene iki ay ağır hapis cezasıyla mahkumiyetine ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetine dair (Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 30.12.1981 gün ve 1981/167 esas, 1981/210 karar sayılı hükmün süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle dava evrakı incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu :
KARAR : Kabule göre para cezası tayin edilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Suç konusu paranın memura görev nedeni ile verilmiş veya para üzerinde kontrol sorumluluk, muhafaza görevleri mevcut bulunmuş kimsenin bunları haksız temellük etmesi veya mal edinmesi "zimmet - ihtilas" olarak nitelendirilir.
Suç konusu para veya mal görev nedeni ile faile tevdii edilmemiş veya bunlar üzerinde denetim, saklama yahut sorumluluk görevi bulunmamış ise para ve malların sahte senetler düzenleyerek temellük edilmesi mal edinilmesi halinde eylemi santecilik biçiminde oluşur.
Kamu davasının konusu olayda sanık Zirai Donatım Kurumu ........şubesi şefi olup, bağlı bulunduğu kurumdan gübre sevkiyatı yapmadığı halde yapılmışçasına sahte taşıma senedi ve buna ilişkin nakliye faturası düzenlenmiş ve bunlarla kurum kasasından 72.000 lira çekmiş, Böylece sanığın kuruma ait para üzerinde tasarruf yetkisi, kontrol, muhafaza ve sorumluluk görevleri mevcut olduğu anlaşılmış bulunmasına göre; tebliğnamedeki eylemin sahtecilik suçunu oluşturacağına ilişkin düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre suçun sübutuna ilişen temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddine. Ancak :
Hile ve hud'aya başvurularak işlenen zimmete para geçirmek fiillerinin meydana çıkarılması için suç failinin kendi normal kayıtları yeterli olmayıp başka araştırma işlemlerini gerektiren hallerde suçun ihtilas olarak kabulü mümkün bulunmasına, olayda ise; bölge müdürlüğünce yapılan kontrol ve denetimde hesaplardaki tutarsızlık ve sahteciliğin derhal ortaya çıktığı müfettiş raporu, bölge muhasebecisi tanık Mustafa'nın yeminli anlatımı ile anlaşılmış bulunması karşısında eylemin TCK.nun 202. maddesinde tanımlanan zimmet suçunu teşkil ettiği halde, mücerret kandırıcı nitelikte bulunmayan hileye yer verilerek ihtilas suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 31.3.1982 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.