 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Ceza Dairesi
E: 1982/1824
K: 1982/2494
T: 17.06.1982
DAVA : Reşit olan Şerife'yi Ali İhsan ile evlendirmek maksadıyla ve zorla kaçırmaya tam derecede teşebbüs etmekten ve geceleyin konut dokunulmazlığını bozmaktan sanık Muzaffer'in yapılan yargılaması sonunda, TCK.nun 429/1, 62, 433 ve 59. maddeleri gereğince on ay ağır hapis cezasıyla mahkumiyetine, usulüne uygun bir şikayet bulunmadığından konut dokunulmazlığını bozmaktan açılan davanın CMUK.nun 253. maddesi gereğince durdurulmasına dair (Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 8.12.1981 gün ve 1981/263 esas, 1981/304 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR : Zorla kaçırma suçlarında, mağdureye karşı vukubulan cebir ve şiddetle, onu kurtarmaya gelenlerin müdahalesini menetmek hususunda cebri hareketler arasında hukuken bir fark olmadığından, sanıklardan Muzaffer'in mağdurenin annesi Hatice'yi kaçırma sırasında tutmak suretiyle icrai hareketlere asli şekilde iştirak ettiği nazara alınarak mahkemenin bu sanık hakkında TCK.nun 64. maddesini uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bozma iseyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükmün dayandığı gerekçe ve takdire göre sanığın suçun oluşmasına ilişen temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine. Ancak:
Oluşa ve kabule göre sanıkların mağdure Şerife'yi evinden yolun kıyısına açılan bahçe kapısı önüne kadar getirdikleri sırada ve yola çıkmaya fırsat bulamadan; mağdurenin direnmesi, annesinin karşı koyması ve tanıkların yetişmeleri üzerine bırakıp kaçtıklarının anlaşılması karşısında eylemin henüz mücadele safhasında iken engellendiği ve bu nedenle sanıklar hakkında TCK.nun 61. maddesinin uygulanması gerektiği düşünülmeden tam teşebbüse yer verilerek 62. madde ile hüküm kurulması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321, 325. maddesi gereğince tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA ve bozma nedenine göre bozmanın hükmü temyiz etmeyen diğer sanıklara da teşmiline depo parasının geri verilmesine 17.6.1982 tarihinde oybirliği ile karar verildi.