 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1982/4832
K: 1982/5498
T: 27.05.1982
DAVA : Taraflar arasındaki destekten yoksun kalma ve manevi tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 456.200 liranın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacılara ödenmesine ilişkin hükmün süresi içinde davalı TEK Genel Müdürlüğü avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine gereği konuşuldu:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir yolsuzluk görülmemesine göre, sair itirazların reddi gerektir.
2 - Davacılar davalı idare adamlarının tam kusurlu olduklarını ileri sürerek destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat istemişlerdir. Muhakeme sırasında davacıların ölen murislerinin % 25 davalının % 75 kusurlu olduğu tesbit olunmuştur. Gerçkleşen destektn yoksun kalma zararı, istek kalemlerinden fazla çıktığı takdirde ölen desteğin kusuruna göre yapılacak indirimin istek kalemleri üzerinden yapılması gerekir. Bu husus, gözetilmeksizin davacı Eş (M.), çocukları (N.), (A.) ve (A) için destekten yoksun kalma tazminatına aynen hükmedilmesi, (S.) için desteğin, destek olacağı süre içinde yapacağı yardımın peşin ödeneceği gözönünde tutulmadan, peşin sermaye faizinin düşülmeden karar verilmiş olması bozmayı gerektirir.
3 - Davacıların istedikleri manevi tazminata aynen hükmedilmiştir. davacılar miras bırakanlarının bu ölüm olayında % 25 oranında kusurlu bulunduğu tesbit olunmuştur. 22.6.1966 tarih 7/7 sayılı İçtihadı Birleştirme kararı gereğince kusur gözönünde tutularak riyazi oranda olmamak kaydı ile istenen manevi tazminatlardan münasip bir indirme yapılmamış olması da bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 ve 3. bentlerde gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, 1. bentte gösterilen nedenle sair itirazların reddine 27.5.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.