 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1982/3117
K: 1982/4428
T: 29.04.1982
DAVA : Taraflar arasındaki madi ve manevi tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 115.000 liranın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya ödenmesine ilişkin hükmün taraflar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, davalıların temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra, dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : 1- HUMK.'nun 434. maddesinin ikinci fıkrası hükmüne göre, temyiz isteği harca tabi ise, harcın yatırıldığı tarihde yapılmış sayılır. Olayımızda davacı tarafından harcı verilmiş bir dilekçe bulunmaması nedeniyle davacının temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
2- Davalıların temyiz itirazlarına gelince:
a) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre, davalıların aşağıdıki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
b) Davacının sigortalı olduğu ve 506 sayılı SSK.'nun 39. maddesi gereğince Kurumca kendisine geçici iş göremezlik ödendiği ve ödenen bu miktar içinde davalılardan Fehmi aleyhine Sosyal Sigortalar Kurumu tarafından Rize 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nde 979/573 sayılı rücu davası açıldığı anlaşılmaktadır. Kurum bakımından ödenen geçici isgörmezlik ödeneğinin hesaplanması anılan yasanın 89. maddesinde belirlenmiştir. Davacı bu dava ile ancak geçici işgörmezlik ödeneği olarak, bunun üzerindeki zararını isteyebilir. Mahkemece, anılan maddeler ve hukuki esaslar çerçevesinde bir inceleme ve araştırma yapılmaksızın üç ay iş görememe karşılığı istenen 115.000 liraya aynen hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın ikinci bendin (b) fıkrasında gösterilen nedenlerle davalılar yararına (BOZULMASINA), davalıların öteki temyiz itirazlarının ikinci bendin (a) fıkrasında yazılı nedenlerle reddine, davacının temyiz dilekçesinin birinci bentde yazılı sebeple reddine ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 29.04.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.