 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1982/131
K: 1982/2575
T: 15.03.1982
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma maddi ve manevi tazminat davası nedeniyle yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın zamanaşımı yönünden reddine ilişkin hükmün davacı avukatı tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu:
KARAR : Dava trafik kazasından doğma tazminat isteğidir. Davalı bizzat kullandığı araçla davacıya çarparak onun cismani arara uğramasına sebebiyet vermiştir. Dava dilekçesinde; olay nedeniyle 2,5 ay süre ile çalışılamadığından 75.000 lira maddi tazminat tedavi gideri olarak 10.000 lira ve manevi tazminat olarak da 40.000 liranın ödetilmesi istenilmiştir. Davalı verdiği cevap dilekçesinde zamanaşımı def'inde bulunmuş ve mahkemce olayın gerçekleştiği gün ile davanın açıldığı gün arasıda 2 yıldan fazla süre geçtiğinden sözedilerek Karayolları Trafik Kanununun 50. maddesinin son fıkrası uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Oysa Borçlar Kanununun 60. maddesinin ikinci fıkrası hükmüne göre tazminat davası, ceza Kanunları gereğince müddeti daha uzun zamanaşımına tabi cezayı müstelzim bir fiilden neş'et etmiş olursa o davaya da aynı zamanaşımı tatbik olunur. Bu yasa hükmünün trafik kazalarında da uygulanması gerekir. Davaya konu olan olayda davacının yaralanmış olması nedeniyle davalının eylemi Türk Ceza Kanunu gereğince cezayı gerektirmektedir ve gerektirdiği cezanın miktarı itibariyle uygulanacak zamanaşımı 5 yıllık olanıdır.
O halde zamanaşımı def'inin reddi ile işin esası incelenip sonucuna göre karar verilmek gerekirken 2 yıllık zamanaşımı uygulanması zorunluğundan bahis ile davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiş olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA, 15.3.1982 gününde oybirliği ile karar verildi.