 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1982/1226
K: 1982/1339
T: 29.03.1982
DAVA : Dava dilekçesinde kira parasının 1.1.1980 gününden başlayarak aylık 2.700 lira olarak tesbiti istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile aylık kira parasının 1914,63 lira olarak tesbiti ciheti ne gidilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
21.11.1966 tarihli ve 1966/19 esas, 1966/10 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında açıklandığı üzere süresinde ihtar veya dava dilekçesi tebliğ edilen hallerde kira sözleşmesinde boş kalan kira parası şartının doldurulması için tesbit davasının açılabileceği öngörülmüştür.
Kira parasının tesbiti davasında davacı yeni kira döneminde kira sözleşmesindeki bu boşluğu doldurmak için dava açtığına göre bildirdiği yıllık kira parası ile aylık kira parasının yıllık tutarı esas alınarak HUMK.nun 2494 sayılı Kanunla değiştirilen 427. maddesinin 2 ve 4. fıkralarının uygulanması gerekmektedir. Nitekim yeni döneme ait tesbit davası sonucunda aylık veya yıllık olarak tesbit edilecek kira paraları o kira dönemi için eda davası ile istenecek alacağı oluşturacaktır.
Dava dilekçesinde yeni dönem kira parasının aylık 2700 lira olarak tesbiti istenildiğinden bunun yıllık tutarı 32.400 lira bulunmaktadır.
Mahkemece aylık kira parası 1914,63 lira olarak saptandığından bunun yıllık tutarına göre hükmü davalı temyiz edebilecektir. Davadaki isteğe göre reddedilen miktar yıllık olarak 9424,44 lira olduğundan bu hükmü davalı temyiz etmedikçe davacı taraf temyiz edemeyecektir.
Bu nedenle davalının temyiz dilekçesinin incelenmesine karar verilerek temyiz incelemesinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip gereği düşünüldü:
KARAR : SONUÇ : Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle bilirkişi raporunda olağan rayiç tespit edilemediğinden ekonomi esasları ve hak ve nasafet uyarınca saptanan kira parası esas alınarak hüküm tesis edilmiş olmasına göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA ve istek 2500 lirayı geçmediğinden harca tabi olmadığı cihetle peşin alınan 500 lira temyiz harcının istek halinde iadesine 29.3.1982 gününde oybirliği ile karar verildi.