 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1982/5321
K: 1982/7174
T: 07.10.1982
DAVA : Adife ve Keziban ile Rukiye ve arkadaşları arasındaki tenkis davasının yapılan muhakemesi sonunda verilen hükmün temyizen mürafaa icrası suretiyle tetkiki davalılar tarafından istenilmekle; dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılar, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2 - MK. nun 506. maddesi uyarınca beyanda bulunmak üzere 23.3.1977 duruşma günü duruşmada hazır bulunmaları için davalılar adına şerhli davetiye gönderilmiş, davalılar sözü edilen oturumda bulunmamışlar, ancak sonraki oturumlara gelip, seçme haklarını, "malı aynen almak" şeklinde kullanmışlardır. Davetiyelerde, "gelmedikleri takdirde, seçme hakkının karşı tarafa geçeceği" belirtilmemiştir. Onun için davalıların çağrıldıkları oturumdan sonraki oturumlarda seçme haklarını aynı istemek suretiyle kullanabileceklerinin kabulü ile buna göre tenkis işlemlerinin yapılması gerekirken aksine işlem yapılması usul ve kanuna aykırıdır.
3 - Miras bırakanın ise Ayeş davada taraf olmadığı halde onun hakkında dahi hüküm verilmesi bozmayı gerektirir.
4 - Tereke ölüm günündeki değerine göre hesaplanır (MK. 454). Buna rağmen tenkis hesaplarında ölüm günündeki değerlerinin gözetilmemesi usul ve kanuna aykırıdır.
5 - Cenaze giderleri ile ölenle birlikte yaşayanların bir aylık iaşe tutarlarının terekenin borçları arasına katılması zorunludur. Bu yolda işlem yapılmaması MK. nun 454. maddesine aykırıdır.
6 - Temlikler eşik paylarla yapılmadığı için, MK. nun 503. maddesi gereğince herkesin temlik edilen pay oranında sorumlu tutulması ve ona göre tenkise kara verilmesi gerekir. Bu yönün gözetilmemesi usul ve kanuna aykırıdır.
7 - Dava dilekçesinde tenkisi istene temlike konu yerlerin, hüküm altına alınalara takabül edip etmediğinin, kabul edilmeyenlerin durumlarının Yargıtay'ın kontrolüne imkan verecek şekilde karada açıklanması zorunludur. Bu yolda işlem yapılmamış olması bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma sebebine göre tenkis hesaplarıyla ilgili yönlerin şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve duruşma için takdir olunan beşbin lira vekalet ücretinin davacılardan alınıp davalılara verilmesine 7.10.1982 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.