 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E: 1982/1572
K: 1982/1505
T: 23.03.1982
DAVA : Gıda Maddeleri Tüzüğüne aykırı hareketten sanık Abadi hakkında yapılan duruşma sonunda: 2248 sayılı Kanun da nazara alınarak TCK.nun 398, 402 ve 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 4.000 lira ağır para ve 1 ay da meslek ve sanatının tatili cezasiyle tecziyesine, yargılama gideri alınmasına dair Ankara 11. Sulh Ceza Mahkemesi'nden verilen 21.9.1981 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde dilekçeyle istenmek, şartı depo parasiyle yerine getirilmek ve dava evrakı, C. Başsavcılığı'nın 1.3.1.1982 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü:
KARAR : Suç konusu ... gazozu'nun yapılan tahlilinde asit miktarının fazla olduğu litrede 3,25 gr. tespit edilmiş bulunulmasına ve gıda maddeleri tüzüğünün 449. maddesinde basit gazozlarda sitrik asit veya tartarik asit miktarı karbonik asit hariç olmak üzere litrede 2 gramdan fazla olamayacağı belirtilmekle beraber fazla olması hali ne taklit ve tağşiş edilmiş ne de sağlığa az veya çok zarar verecek derecede bozulmuş sayılmasını gerektireceği hususunda tüzükte her hangi bir hüküm bulunmaması karşısında, keyfiyetin Adli Tıp Meclisi'nden sorulması Adli Tıp Meclisi'nce asit miktarının fazlalığı mağşuş olarak nitelendirildiği takdirde TCK.nun 398, sağlığa az veya çok zarar verecek derecede bozulmuş sayılmasını icabettireceği ifade edilmesi halinde 396. madde ile cezalandırılması gerekeceği asit fazlalığı ne mağşuş ve nede sağlığa zararlı sayılmasını icabettirmediği mütalaa olunduğu takdirde mücerret tüzüğe aykırılıktan ibaret olacak eylemin tüzüğün 709. maddesi delaletiyle 1593 sayılı Kanunun 282. maddesinin uygulanmasını gerektireceği nazara alınmadan eksik soruşturmaya müsteniden yazılı madde ile hüküm kurulması,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş, sanık vekilinin temyiz itirazı yerinde görülmüş olduğundan hükmün kısmen istem gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 23.3.1982 tarihinde oybirliği ile karar verildi.