Taraflar arasında görülen davada; davacılar, paydaşı bulundukları 2087 sayılı parselin tapulama tesbiti sırasında, taşınmazın üzerindeki ev ve dükkanın ortak muris tarafından yapılmasına rağmen davalıya ait olduğuna dair tapuya şerh verildiğini ileri sürerek şerhin kaldırılmasını istemişlerdir.

Davalı, nizalı ev ve dükkanı kendisinin yaptığını ve davanın yasal süre içinde açılmadığını belirterek reddini savunmuştur.

Mahkeme, taraflar arasındaki ortaklığın giderilmesi davası sonuçlanmadığı ve dolayısıyla davalının mal varlığında bir artış sağlanmadığı aynı zamanda 766 sayılı Yasanın 3 1/2. maddesinde belirtilen 10 yıllık sukutu hak süresinin geçtiği gerekçesi ile davanın reddine karar vermiştir. Karar süresinde davacılar tarafından temyiz edilmekle; dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

Dava konusu 2087 sayılı tapulama parselinde taraflar paydaştırlar. Sicilin beyanlar hanesinde (üzerindeki ev ve dükkanın davalı Havva tarafından 1965 yılında inşa edildiğine) ilişkin şerh mevcuttur. Davacılar, anılan ev ve dükkanın ortak miras bırakanlarınca yapıldığını ileri sürerek, mevcut şerhin iptalini istemişlerdir. Tapulama tesbiti 8.4.1969 tarihinde tescil edilmiş, bu dava ise on yıl geçtikten sonra 23.4.1981 günü açılmıştır.

Davada aydınlanması gereken konu; sicilin beyanlar hanesinde yazılı "şerh" hakkında 766 sayılı Yasanın 3 1/2. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağından ibarettir.

Tapulamayla oluşturulmuş tapu sicilerine karşı açılacak iptal davalarında dayanılacak hakkın türünü, anılan yasa hükmü sınırlandırmamış, genel bir tanımlama ile "Bu sicillerde belirtilen haklara tescilleri tarihinden itibaren on sene geçtikten sonra, tapulamaya tekaddüm eden sebeblere dayanarak itiraz olunamayacağını ve dava açılamayacağını" öngörmüş ve sicile geçmiş olan hakkın türü ne olursa olsun, on yıl geçtikten sonra dava açılmasına izin vermemiştir.

Ortak taşınmaz üzerindeki binanın, paydaşlardan birine ait olduğu yolundaki kişisel hakkın tescili gerekmediğine ve bu nedenle davanın hak düşürücü süreye bağlı tutulamayacağına ilişkin itiraz, 3 1/2. maddenin varlık sebebine ve yasa koyucunun "tasfiye" amacına uygun değildir.

O halde, davanın reddine karar verilmesi salt bu gerekçelerle doğrudur. Temyiz itirazları yerinde değildir, reddiyle hükmün (ONANMASINA) 22.6.1982 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972