 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1982/3002
K: 1982/3775
T: 16.11.1982
DAVA : Yaşar'ı kasten öldürmekten, Bekir'i 10 gün iş ve gücüne engel olacak şekilde yaralamaktan ve izinsiz silah taşımaktan sanık Tacettin'in yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Aksaray Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 20.5.1982 gün ve 156/132 sayılı hükmün sanık ile silahtan maada kısmının müdahiller Bekir, Alişan ve Ayşe taraflarından Yargıtay'ca incelenmesi istenilmiş, müdahiller şartını yerine getirmmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : 1 - Sanığın süresinden sonra verdiği dilekçenin reddine,
2 - Maktul ve mağdurdaki yara adetlerine göre ayrı ayrı hedef alındıkları anlaşıldığından keşfe ait tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
3 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma sebepleri hariç bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak :
A) Sanık Tacettin, mağdur Bekir'in kendine ateş ettiğini savunmuş ve olay yerinde de altı adet boş kovan bulunmuş olmasına göre olayda kaç silahın kullanıldığının öncelikle tesbiti için boş kovanların Adli Tıp Fizik Şubesi'ne gönderilerek boş kovanların bir tabancadan mı yoksa iki tabancadan mı atılıp atılmadığının sorulması ve sonucuna göre sanığın mağdur Bekire karşı vaki eylemindeki hukuki durumunun tayini gerektiğinin düşünülmemesi neticesi sanığın mağdura karşı vaki eyleminde öldürme kastı olup olmadığının ve meşru savunma koşullarının mevcut bulunup bulunmadığının tartışmasız bırakılması;
B) Maktul kır bekçisi olup olaydan önce zarara giren sanığın oğluna ait hayvanları zarardan çıkardığı ve bu yüzden sanığın oğluna tokat attığı durumu oğlundan öğrenen sanığın, vazifeli olarak dolaştığı sırada maktulü hedef alarak sol omuz ve sol kalçasından yaralayıp öldürdüğü dosya içeriğinden anlaşılmasına göre görev sırasında maktulü öldürmekten sanık hakkında suç tarihi de gözönünde tutularak TCK.nun 449/2. maddesi mucibince cezalandırılması gerektiği düşünülmeyerek TCK.nun 448. madde ile ceza tayin edilmesi;
C) Sanığın mağdur Bekir'e karşı vaki eylemi yaralama olarak kabul edilmiş olmasına göre de vazife esnasında müessir fiile maruz kalan mağdura karşı vaki eyleminden sanığın cezasının TCK.nun 271/1. maddesi ile de artırılması gerektiğinin düşünülmemesi;
D) Haksız harekette bulunduğu kabul edilen mağdur Bekir'in bu keyfi hareketi gözönünde tutularak sanığın mağdur Bekir'e karşı vaki eyleminden dolayı TCK.nun 272. maddesinden yararlanması gerektiğinin teammül edilmeyerek TCK.nun 51/2. maddesinin uygulanması,
E) Sanığın oğlunun kolunun bu olaydan önce başka bir nedenle kırılmış olduğu öğretmen tanık Hüseyin'in şahadetinden anlaşılmış olmasına göre maktul ve mağdur'dan gelen sanığın ekili araziye hayvan sokan oğlunu tokatlamaktan ve sövmekten ibaret haksız hareketlerin öldürme suçunun işlenmesinde TCK. nun 51/1. maddesinin uygulanmasına yol açabileceği düşünülmeyerek TCK.nun 51/2. maddesinin tatbiki;
F) Sanığın mağdur Bekir'e karşı yaralama olarak kabul edilen eyleminden dolayı cezası TCK.nun 457/1. maddesi gereğince artırılırken üçte biri dendiği halde yarısı artırılarak 833 lira yerine 744 lira ağır para cezası verilmesi;
G) Mağdur Bekir'de davaya kendi yönünden müdahil olmuş ve tazminat istemiş olmasına göre tayin edilen orandan 20 bin lira tazminatın verildiği bildirilen müdahillerin, hangi müdahiller olduğunun karar yerinde açıklamadan orandan 20 bin lira tazminatın müdahillere verilmesi şeklinde karar verilmesi;
SONUÇ : Yasaya aykırı müdahillerin temyiz itirazları ile tebliğname münderecatı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, depo paralarının müdahillere geri verilmesine 16.11.1982 günü oybirliği ile karar verildi.