 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1982/2098
K: 1982/2863
T: 06.07.1982
DAVA : Halil'i hayati tehlike tevlit edecek 25 gün iş ve gücünden kalacak şekilde bıçakla yaralamaktan sanık Yaşar'ın yapılan yargılanması sonunda: Hükümlülüğüne ilişkin (Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 30.12.1981 gün ve 83/160 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık, müdahil Halil tarafından istenilmiş, şartı yerine getirilmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni hariç bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın ağır tahrikin ve TCK.nun 59. maddesinin varlığına değinen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
Mağdur müdahil, sanığın kız kardeşi ile gayri meşru evlenirler ve sonra geçinemiyerek mağdur müdahil gayri meşru karısını kardeşi olan sanığın evine gönderir gayrimeşru karısı çocuğu için nafaka davası açar, mağdur bunu sanıktan bilir, olay günü sanık geçerken duvar kenarında bulunan mağdur sanığa omuz vurunca kavgaya başlarlar. Sanığın elinde gazete kağıdına sarılı bulunan bıçağı çıkararak mağdurun karnına saplar ve sonra mağdur hemen hastahaneye kaldırılarak yapılan ameliyatla kurtulduğu, bıçağın içeriye nüfuz ederek ince bağırsakta 6, kalın bağırsakta 2 yerinden yaraladığı ve mağdur hayati tehlike geçirdiği dosya içeriği ile sabittir. Bu durumda:
Sanık hayati önemi haiz bölgelerinden olan karnına içeriye nüfuz edecek ve ince bağırsakları yaralıyacak şekilde kuvvetle vurması ve mağdurun hayati tehlike geçirmesi nedeni ile sanığın kastının öldürmek olup hakkında TCK.nun 448, 62. maddelerinden ceza verilmesi gerekirken suç vasfında yanılgıya düşülerek yaralamaktan hüküm kurulması yasaya aykırı ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Müdahil ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hüküm tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine 6.7.1982 günü oybirliği ile karar verildi.