 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1982/1099
K: 1982/1569
T: 20.04.1982
DAVA : Şerif'i hayati tehlike tevlit edecek 25 gün iş ve gücünden kalacak şekilde bıçakla yaralamaktan sanık Kaffar'ın yapılan yargılanması sonunda; hükümlülüğüne ilişkin (Malatya Ağır Ceza Mahkemesi)nden verilen 17.11.1981 gün ve 327/322 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi C. Savcısı, sanık ve müdahil Şerif taraflarından istenilmiş, sanık ile müdahil şartını yerine getirmiş, sanık duruşmada talep etmiş olduğundan dava dosyası C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile dairemize gönderilmekle sanık hakkında da karardaki açıklanan nedenle C. Savcısı ile müdahilin temyizleri hakkında da duruşmasız olarak incelendi ve aşağıdaki karar tesbit edildi:
KARAR : 1 - Verilen cezanın tür ve süresine göre sanık vekilinin duruşma isteğinin reddine;
2 - Silahtan açılmış bir dava ve hüküm olmadığı cihetle esasen yasal yetkisi olmayan müdahilin bu hususa ilişkin temyiz talebinin reddine;
3 - Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın mağdura karşı eyleminin sübutu kabul, cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışıda bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın eksik incelemeye, sübuta vesaireye ilişen, müdahilin tahrik bulunmadığında vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine. Ancak:
A) Sanığın mağdura karşıt görüşlü olması nedeniyle ve dükkanın hasara uğratılmasından kaynaklanan hırsla saldırarak öldürücü bir araç olan bıçakla vurup onu bacak, baş ve sol kasık bölgeden müteaddit darbelerle isabet kaydederek yaraladığı, özellikle karın içindeki illiumu kesip kanama yapan yaranın hayatı tehlike tevlit ettiği ve mağdurun başarılı tıbbi müdahale ve ameliyatla hayatının kurtarıldığı anlaşılmış, nedeni ve icra tarz itibariyle eylemi kasden öldürmeye tam derecede teşebbüs suçunu oluşturmuş, sanığın bıçağı müteaddit defalar mağdura vurmayı, genellikle silahlı tecavüzünü mağdurun baş, karın gibi vücudunun hayati önem taşıyan bölgelerine tevcih etmesi, hassaten batın nahiyesine, karın içinde illiumu keser şiddet ve kuvvette vurması kendisinde öldürme kastının varlığını açığa çıkarmış olmasına göre TCK.nun 448, 62. maddelerle tecziyesi gerekirken eyleminin yaralama olarak tavsifi ile yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle suç vasfının tayininde yanılgıya düşülmemiş;
SONUÇ : Yasaya aykırı, müdahilin ve C. Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, itirazları reddedildiğinden sanığın depo parasının gelir kaydına, müdahilin depo parasının geri verilmesine 20.4.1982 gününde oybirliği ile karar verildi.