DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 1. Ticaret Mahkemesince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 22.2.1982 tarih ve 386/57 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu ve gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı yüklenici Ankara Keçiören semti Ufuktepe T. 30 su deposu inşaatını 15.5.1979 tarihli sözleşme ile üstlendiğini, idarenin bir sene gecikme ile yer tesliminde bulunduğunu, proje bedellerini ve fiat farklarını ödemediğini ileri sürerek 8/2574 sayılı kararname uyarınca işin tasfiyesini, fiat farklarının tespiti ile tahsilini, teminat mektuplarının iadesini ve tatbikat projelerinin bedeli olan (107.873,02) liranın ödetilmesini dava etmiştir. Davalı idare vekili, yersiz olan davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece 8/2574 sayılı kararnamenin yürürlüğe girmesi üzerine davacının isteklerini bu kararnamenin 8. maddesine uygun olarak sıralamak suretiyle idareden istekte bulunduğu, isteklerinin ilki sözleşmenin fesih ve tasfiyesi olduğuna göre, davadaki bu istemin kabulüne ve teminatlarının iadesi gerektiğine, diğer isteklerinin reddine karar verilmiştir.

Hüküm davalı Ankara Sular İdaresi Genel Müdürlüğü vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Burada çözümlenmesi gereken sorun, 8/2574 sayılı kararnamenin uygulanması ile ilgilidir. 1.4.1981 tarih ve 17297 sayılı Resmi Gazete'de yayınlanan 8/)2574 sayılı Bakanlar Kurulu Kararının 8/2. maddesinde "Bu kararnamenin yayımlandığı tarihten önce sözleşmeleri yapılmış ve davam eden işlerde: 8.2.1 Müteahhitler, bu kararnamenin yayımı tarihinden 30 gün içinde hiç bir şart öne sürmeden idareye başvuracaklar ve dilekçelerinde,

a) İşbu sözleşmelerine (varsa 1. Mart 1981 tarihine kadar uygulanmış fiat farkı kararnamesi dahil) göre devam etmek,

b) Bu kararname esaslarına göre işe devam etmek,

c) Sözleşmelerinin feshi (tasfiyesi), isteklerinden en az ikisini, öncelik sırası vererek belirteceklerdir.

8.2.2. İdareler, yukarıda belirtilen şekilde istekte bulunmuş olan müteahhitlerin bu isteklerinden birini seçerler" hükmü yer almaktadır.

Görülüyor ki, önceki kararnamelerin aksine yüklenicinin yapacağı en az iki öneriden birini seçmek hakkı anılan madde hükmü gereğince idareye bırakılmıştır.

Bundan başka yüklenicinin maddede belirtilen şekil koşuluna uygun olmayan başvurusu dikkate alınmıyacağı gibi, idarenin yapacağı seçimi aynen kabul etmiş sayılacaktır (8/2574 sayılı Kararname 8.2.1. maddesi)

Olayda davacı yüklenici 15.4.1981 tarihli dilekçesinin son bölümünde "Bu kerre Bakanlar Kurulunun 1.4.1981 gün ve 8/2574 sayılı Kararnamesine istinaden işe devam edemiyeceğimizden sözleşmemizin tasfiyesini (hak ve alacaklarımızı saklı tutmak kaydı ile arz ve talep ediyoruz" demek suretiyle tek yönlü olarak istekte bulunmuş ve idareye herhangi bir seçimlik hakkı tanımamıştır. Bu durumda idare, Kararnamenin 8.2.1. maddesi uyarınca yükleniciyi sözleşmesine göre işe devam ettirmek, bu kararname hükümlerini uygulamak veya sözleşmesini tasfiye etmek hususunda irade beyanında serbest olduğunun kabulü gerekir. Bu aşamada davalı Sular İdaresi Yönetim Kurulunun 8.5.1981 tarihli kararı ile yüklenicinin 8/505 sayılı Kararnameye göre işe devam etmesine karar vermesinde ve bunu yükleniciye tebliğ ettirmesinde bu yönden herhangi bir usulsüzlük mevcut değildir.

Öte yandan, davacı bu kerre kararnamede öngörülen 30 günlük süre içinde idareye verdiği 29.4.1981 tarihli dilekçesinde "8/2574 sayılı kararname gereği seçeneklerim aşağıda belirtilmiştir" diyerek sırasiyle "1- İşin tasfiye edilmesi, 2-8/505'e göre işin devamı (sözleşmesine göre)" isteğinde bulunmuştur. Yukarıda belirtildiği üzere idare tercih sırasını gözetmeksizin bu isteklerden birini seçmek hakkına sahiptir.

Yüklenicilerin isteklerinde öncelik sırası göstermeleri, idarenin seçimlik hakkını kullanırken yardımcı unsur olarak bunun gözönünde tutulmasını sağlamak içindir. Bunun dışında öncelik sırası, seçimlik hakkının yönlendirilmesinde hiçbir etkisi yoktur. Gerçekten kararnamenin 8.2.2. maddesinde yeralan "İdareler, yukarıda belirtilen şekilde istekte bulunmuş olan müteahhitlerin bu isteklerinden birini seçerler" hükmü, bu konuda yoruma yer vermeyecek derecede açık ve seçik bulunmaktadır. Nitekim davalı idare de bu hükme aynen uymuş ve davacının bu dilekçesini inceledikten sonra, 8.5.1981 tarih ve 142 sayılı Encümen kararı ile "sözleşmesine 8/505 sayılı kararname esaslarına göre işe devam etmesi kuruluş menfaatine olacağı görüşü Encümenimizce de uygun bulunduğundan, işe 8/505 sayılı kararnameye göre devam edilmesine" karar verilmiştir. Bu kararın davacı yükleniciye tebliğ edildiği hususunda bir uyuşmazlık yoktur.

O halde, yukarıda açıklanan her iki durumda davacı yüklenicinin sözleşmesine göre işe devam etmek zorunluğunda olduğu ortadadır. Mahkemenin hukuk alanına giren bir konuda aksi görüşü benimseyen bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı olduğu şekilde karar vermesi usul ve yasaya aykırı olduğundan, hüküm davalı idare yararına bozulmalıdır.

SONUÇ : Yukarıda ayrıntılı olarak açıklandığı üzere mahkeme kararının davalı idare yararına BOZULMASINA, 23.12.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972