 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1982/2458
K: 1983/863
T: 11.04.1983
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 1. Ticaret mahkemesince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 24.11.1980 tarih ve 308/640 sayıl hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş olmakla işin gereği konuşulup düşünüldü Taraflar arasında Ankara 19. noterliğinde 10.9.1971 tarih 10979 sayılı bir istisna sözleşmesi yapılmıştır. Sözleşmenin 2. maddesince sözleşmenin ekleri gösterilmiş olup bunlar arasında B.İ.G.Ş. de sözleşme eklerinde bulunmaktadır. Bayındırlak işleri genel şartnamesi HUMK.nun 287 maddesince delil sözleşmesi niteliğindedir. iki tarafca muayyen delillerle ispatı yazılı olarak kabul edilmiş olan maddeler hakkında başkaca delil ilere sürülemez ve kabul olunamaz. bayındırlık işler genel şartnamesinin 9. maddesince inşaata lüzumlu olan projeler müteahhide teslimi de işin icapları dolayısıyla teehhür vuku bulduğu veya mevcut projeler bir müddet sonra verildiğine müteahhit hiç bir itirazda bulunamıyacağı gibi tazminat da isteyemez. İlk bilirkişi kurulunun 1.4.1977 tarihli asıl ve 17.11.1978 tarihli ek raporları ile tarafların itirazı üzerine 18.12.1978 günlü ara kararı dairesinde teşkil olunan ikinci bilirkişi kurulunun 2.6.1980 günlü raporu arasında sözleşmenin feshi konusunda açık bir çelişki bulunduğu halde mahkemece ikinci bilirkişi kurulu raporu hükme esas alınmak suretiyle tesis olunan karar doğru görülmemiştir.
hakimlik mesleğinin gerektirdiği genel ve hukuki bilgiler dışında çözümü özel veya teknik bilgiyi gerektiren hususlarda davanın hallini içeren hakimin bilirkişiden görüş ve düşünce istemesi zorunludur. İki bilirkişi kurulun raporları arasında davanın halline müessir olacak çelişkinin yeniden kurulacak bilirkişilerce halli gerekli olduğu halde mahkemece bu yönün gözden kaçırılmak suretiyle eksik inceleme sonucu verilen karar usul ve kanuna aykırı görülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan sebeplerle mahalli mahkeme kararının bozulması 11.4.1983 gününde oybirliğiyle karar verildi.