 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1982/1473
K: 1982/1664
T: 06.07.1982
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (İzmir 8. Asliye Hukuk Hakimliği)'ince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 15.04.1982 tarih ve 178/214 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraflar avukatlarınca istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu ve gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- İddia ve savunma doğrultusunda toplanan kanıtlar ve belgeler içerikliği ile bunların değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden davacı Şevki ile davalı Lütfi'nin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerektir.
2- Davacı Şevki davasında yaptırdığı delil tesbiti talebi ve temin olunan bilirkişi raporuna dayanarak davalı yüklenicinin yüklendiği işte eksik ıraktığı işler toplamı 313.909 lirayı da zarar olarak istemektedir. İstem, tazminat talebini de kapsamakta olup götürü bedelle yüklenilme hali işsahibi davacının zarar istemesine engel değildir.
Bu itibarla davalı yüklenicinin eksik bıraktığı yapmadığı işler tutarı usulen araştırılıp saptanmalı ve yaptığı işler tutarı arasındaki bedel farkına, iş bilirkişiye de tevdi olunmak suretiyle hasıl olacak uygun sonuç çerçevesinde davacı zararı olarak hükmetmlek gerekir.
3- Talep edilen 222.087 liradan 72.500 liraya hükmedilmiştir. Bu durumda red edilen 149.587 lira üzerinden dava tarihinde meri Avukatlık asgari Ücret Tarifesi hükümleri gereği davalı vekili için davalı yararına vakelet ücreti takdiri gerekirken eksiğine hükmedilmesi doğru değildir.
Bu bakımdan yerel mahkeme kararı davalıa yararına bozulmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda gösterilen bir nolu bent gereğince tarafların sair temyiz itirazllarının (REDDİNE), iki nolu bent uyarınca davacı yararına, üç nolu bent gereğince davalı yararına yerel mahkeme kararının (BOZULMASINA), ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde taraflara iadesine, 06.07.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.