 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1982/1428
K: 1982/2117
T: 25.10.1982
DAVA : Taraflar arasındaki davanın Ankara Asliye 6. Hukuk Hakimliğince görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş olmakla dosyadaki kağıtlar okundu ve gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı idare vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2 - Taraflar arasında düzenlenen 17.10.1978 tarihli tasfiye protokolunun başlık bölümünde işin 30.7.1978 tarih ve 16362 sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 14.7.1978 tarih ve 7/15990 sayılı kararname uyarınca karşılıklı olarak tasfiyesine karar verildiği belirtilmiştir. Aynı protokolun 12. maddesinde işbu tasfiye dolayısıyle müteahhide herhangi bir nam altında masraf ve hiçbir tazminat ödemiyeceği yazılıdır. Esasen tasfiyenin anılan kararname gereğince yapılacağı belirtilmiş olmakla yollama yapılan 7/15990 sayılı kararnamenin tasfiye ile ilgili 2. maddesinde yüklenicinin hiçbir tazminat ve herhangi bir nam altında masraf isteyemiyeceği kabul edilmiş bulunmaktadır. Protokol hükmü, imzalayan tarafları bağlayıcı niteliktedir. Çünkü anılan protokolün rıza bozucu bir nedenle imzalandığı usulen ispat edilmiş değildir. O halde mahkemece yapılacak iş, davacının davalı idareye olan gerçek avans borcunun tespiti ve bunun avans teminat mektupları tutarı olan (7.800.000) lira'dan düşülmesinden sonra kalan avans teminat tutarının iadesine karar vermekten ibarettir. Mahkemenin bu yönü gözden uzak tutarak bilirkişi raporunda hesaplanan olumsuz zarar ile bekleme tazminatı adı altında (5.046.597,32) liranın avans teminat mektubundan indirilmesi suretiyle hüküm kurması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle davalı idare vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine 2. bentte gösterilen sebepten dolayı hükmün davalı yararına BOZULMASINA, 25.10.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.