 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
15. Hukuk Dairesi
E: 1982/1313
K: 1982/1396
T: 10.06.1982
DAVA : Taraflar arasındaki davanın (Samsun 1. Asliye Hukuk Hakimliği)nce görülerek mahkeme ilamında belirtilen gerekçelere binaen verilen 15.3.1982 tarih ve 519/40 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı avukatı tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla; dosyadaki kağıtlar okundu ve gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Mahkemece davanın açılmamış sayılmasına ilişkin olarak verilen 18.2.1982 günlü karar üzerine, davalı idare vekili tarafından verilen 8.3.1982 tarihli dilekçe ile vekalet ücretinin de bir kararla hüküm altına alınması aynı mahkemeden istenmiştir. Hakimlikçe sözü edilen davalı vekilinin dilekçesi altına Hukuk Mahkemelerinde ek karara cevaz yoktur. Davalı vekiline tebliği meşruhatı verilmiştir.
Davalı idare vekili hakimlikçe verilen bu ek kararı temyiz etmektedir. Halbuki HUMK.nunda ek karar diye bir müessese mevcut değildir. Bu nedenle, hakimlikçe, davalı vekili dilekçesi altına koyduğu meşruhat usul ve kanuna uygun bulunmaktadır. Davalı vekilinin 12.4.1982 gününde mahkemeye verdiği temyiz dilekçesi, 18.2.1982 günlü esas kararın temyizi niteliğinde görülse dahi, davalı tarafın mahkeme kararını öğrendiği, 8.3.1982 tarihli dilekçeden anlaşıldığından, bu tarihten temyiz dilekçesinin mahkemeye verildiği 12.4.1982 gününe kadar kanuni temyiz süresi de geçmiş bulunmaktadır.
Bu nedenle, mahkemenin 15.3.1982 günlü meşruhatı havi kararı usul ve yasaya uygun görüldüğünden, davalı idare vekilinin temyiz itirazının reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Mahkemenin temyize konu teşkil eden 15.3.1982 günlü meşruhatı havi kararının usul ve kanuna uygun görülmekle ONANMASINA, 21.1.1982 tarih 2588 sayılı Kanunla değiştirilen 492 sayılı Harçlar Kanununun 13. maddesine eklenen (j) bendi gereğinde davalı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına 10.6.1982 gününde oybirliği ile karar verildi.