DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar ve davalılar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı, davalıların miras bırakanı ve kendisinin de vekil olan avukat (N.İ.)'nin - dava dışı - (Ö.Ç.) adlı bir kişide olan alacağını icra yolu ile kavuşturup vekili ile de hesaplaştıkları halde, (Ö.)'in daha sonra kendisine yönelttiği bir dava ile bu takip nedeni ile fazladan ödenen 43.859 liranın geri alınması için karar aldığını ve icra giderleri ile bu miktarın 61.646 lira olarak ödendiğini öne sürerek, bu miktarın davalılardan alınmasını istemiş ve davadan sonra davacının ölümü ile mirasçıları davayı sürdürmüşlerdir. Davalılar, miras bırakanlarının icra kovuşturması yaptığını, sonunda davacı ile bu kondaki tahsilata ilişkin olarak ibralaştıkları gibi, icra borçlusu (Ö.)'in kefili olan (M.) adlı kişiden de ibra aldığını, (Ö.)'in ayrıca davacıya yönelttiği alacak davasının zamanında kendilerine duyurulmadığını, kaldı ki B.K. md. 125'e göre 5 yıllık; Avukatlık Kanunu md. 40'a göre de bir yıllık zaman aşımı sürelerinin dolduğunu savunmuşlardır. Mahkemece, davalılar miras bırakanın gerek davacı, gerekse icra kefili (M.) ile ibralaştığı kabul edilerek sabit görülmeyen dava reddedilmiştir.

1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının tüm temyiz itirazları reddedilmelidir.

2 - Davacı tarafından davalıların miras bırakanına verilen ibraname, alacağı miktarında kendisini ibra ettiğini gösterir bir belge niteliğindedir. Bundan ayrı davacı, Kayseri 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1975/290 E., 1977/196 K. sayılı kesinleşmiş ilam ile kendisine borçlu (Ö.)'den, vekili davalıların miras bırakanı aracılığı ile fazladan tahsil edilen 43.859 lirayı icra yolu ile 73.910 lira olarak geri vermek zorunda kalmıştır. (Kayseri 1. İcra Memurluğunun 1977/1739 sayılı dosyası) Davalıların dayandığı 18.2.1971 ve 22.61974 günlü ibranameler daha eski tarihli olup sonradan ve 30.5.1975 gününde borçlu (Ö.) tarafından davacıya yöneltilen ve anılan dava sırasında kendilerine dava ihbar edilen davalılar tarafından kanıt olarak sunulmuş, buna rağmen mahkemece ödetme kararı verilmiş, davalıların bu davada öne sürdükleri savunmaları doğrultusunda temyiz itirazları da bulunduğu halde karar onanmış ve kesinleşmiştir. Bu durumda, davalıların miras bırakanın davacı ile olan ibrası dışında, borçlu (Ö.)'den yaptığı ve davacının da kesinleşmiş ilamla (Ö.)'e geri verdiği fazla tahsilatın davacıya ödenmesi gerekir.

Mahkemece bu yön gözetilerek ve istekle bağlı kalınmak suretiyle davanın kabul edilmemiş olması usul ve yasaya aykırıdır.

SONUÇ : Davalının temyiz itirazlarının reddi ile 2. bendde gösterilen nedenlerle hükmün davacılar yararına BOZULMASINA, 8.11.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972