 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
13. Hukuk Dairesi
E: 1982/5088
K: 1982/5709
T: 06.10.1982
DAVA : Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özelikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- Dava, dairenin geçe tesliminden dolayı sözleşme gereğince aylık 2000 liradan 54000 lira gecikme tazminatı ile teslim edilmeyen dairenin davla müteahhit tarafından 3. kişiye kiraya verilmesiden elde edilmiş olan 30.000 lira kira bedelinin davalıdan alınması isteğinden ibarettir.
Dairenin davacıya sözleşme uyarınca teslim edilmediği tesbit eden mahkeme 54.000 lira gecikme tazminatı ile davalının iktisap ettiği 30.000 lira kira parasının davacıya ödenmesine karar vermiştir.
Gerçekten 08.06.1978 günlü sözleşmede, dairenin 30.09.1978'de teslim edilmemesi halinde aylık kira bedeli olarak 2.000 lira ödeneceği yazılıdır. Dairenin süresinde davacıya teslim edilmediğini sabit gören mahkemenin sözleşmenin bu hükmüne dayanarak 54.000 lirayı davalının ödemesine karar vermesi yerindedir. nevar ki, ifanın geç teslimi hali için sözleşmede ön görülen aylık 2.000 lira kira bedeli, niteliği itibariyle sözleşmenin belirli zamanda icra edilmemesi halinde tediye olunması kararlaşıtırılmış bir cezai şarttır. Bu hükmü mahkemede aynı şekilde bir cezai şart olarak kabul etmiştir.
BK.'nun 159. maddesinin 2. bendin gereğince, alacaklının, cezai şart yanında ayrıca zararı için bir tazminat isteyebilmesi, borçlunun kusuru sonucu kararlaşmış cezai şarttan fazla bir zarar uğradığını ispat etmesi halinde mümkündür. Olayda davacıya cezai şart tutarı 54.000 liranın ödenmesi hükmü bağlanmıştır. Aynı süre için dairenin davalı tarafından kiraya verilmesi sonucu kendisinin mahrum kaldığı kirabedeli tutarı ise 30.000 liradır. Bu meblağ cezai şart miktarından az ve davacının bu zararı cezai şart ile karşılanmış olduğundan ve davacının olayda 54.000 liralık cezai şartı aşan bir zarara uğradığını iddia ve ispat edilmediğinden, davacının 54.000 lira ile birlikte daireyi kiraya verememesi sebebiyle, yoksun kaldığı kira bedeli 30.000 lirayı isteme hakkı mevcut değildir. Mahkemenin 30.000 liranın da davalıdantahsilinekarar vermesi yasaya uygun görülmemiştir. Bu yönden kararın bozulması gerekir.
SONUÇ : Davalının sair temyiz itirazlarının reddine ve kararın yukarıda 2. bentde yazılı nedenlerden (BOZULMASINA), istek olursa peşin harcın iadesine 06.10.1982 gününde oybirliğiyle karar verildi.